4

582 22 2
                                    


Evettt yeni bölümmm yine sinirimi geçemedinşz üzdü

Neyse bu bölüme sınır koymuyorum ister oylayın isterseniz oylamayın bi dahaki bölüm için çok heyecanlıyım hemen yazmaya başlıcam kajakaka



Ee bugünlğk boş yapma kotamızıda doldurduğumuz göre hayde bölüme


_______________________________



"Abi ben geldim" dedim titrek bir sesle cevap vermedi veremez ki. 

Yanakalarım ıslanmaya başladı. Yaklaştım. Soğuk mezar taşına elleyince içim acıdı. Hepsi benim yüzümden oldu.  O benim yüzümden toprağın altında yatıyor.  Ağlamam şiddetlenirken tekrar konuşmaya başladım. 

"Prensim, seni çok özledim. Şimdi burda olsan sana sarılmsam. Bak bana büyüdüm abi ama sen bunu göremedin. Abi özür dilerim. Abi üşüyor musun?"

Ağlıyorum, her gece onu kaybedişimi görüyorum. Niye bırkatın beni Kaan abi neden bıraktın?
Hani bırakmıcaktın?

Soğuk mermerin üzerine oturdum. Ellerimle toprağını temizledim. Hep sevmişimdir toprağı her ellediğimde aklıma Kaan abim gelir. Gözlerim dolar ama gülümserim. Yine gülümsüyorum belki gözlerimden yaşlar akıyor ama gülümsemeliyim. En son 12 yaşımda gerçekten güldüm.  O gün ben abimi kaybettim. Ben o gündem sonra gülemedim sadece abimin yanına geldiğimde gülerim ben. 

Abimin yanında saatlerce kaldım. Ayağa kalktım mezarını öptüm ve gülümsedim.  Sonra arkamı döndüm ve sert Defne oldum. Yüzümde mimik oynamaz benim.  Kimseye gülmem sadece ona. 

Motoruma bindim ve yetimhaneye sürdüm. Bahçeye girdiğimde dikkatimi iki siyah araba çekti.  Boşverip içeri girdim. Melis le kaldığım odaya girerken dikkatimi üç kişi çekti.  Bana bakıyorlardı birşey söylemek istiyor gibilerdi.  Onlara son bir kez daha bakıp odaya girdim.  Melis odadaydı.

Melis; nerdeydin Defne?  Yemek saati geçti. Yemek yedin mi? 

Melis de bilmiyor Kaan abimi artık alıştı bana Melis zorlamıyor anlatayım diye. Keşke o değilde ben ölseydim.
Soğuk bir  sesle cevap verdim. 

Defne; İşim vardı.  Birazdan tekrar çıkıcam. Beni bekleme geç gelicem. Belki de gelmem. 

Melis benim anlatmıyacağımı anlamış olucak ki sadece kafasını salladı.  Hızla üstümü değiştirdim.

Odadan çıktım.  Bu saatte yurttan çıkılması yasaktı ve benim kavga edicek halim yok.  O yüzden en iyisi görünmeden bahçe duvarından atlamak.

Duvara tırmandım ve atladım.  Kapşonumu takıp yurdun önünden geçerken içerde gördüğüm üç kişi yine karşıma çıktı. Onlar beni görünce bende onlara bakış atıp arka sokağa bıraktığım motoruma bindim.    

Kaskı boşverip motoru çalıştırdım. Son sürat sürüyorum motoru ama umrumda bile değil. 

Bir süre sonra takip edildğimi hissettim.  Kim takip ediyorsa çok acemi neyse anlarız birazdan kimmiş.

Abiminde benimde en sevdiğimiz yere sahile geldim. Motoru parkedip bir banka oturdum. Denizin sesi hoşuma gidiyor. Gözlerimi kapattım ve denizin sesi dinlemeye başladım. 

On dakika sonra yanımda bir hareketlilik istedim. Ani bir hareketle kolunu tutup diğer elimle boğazına yapıştım. 

"Ne istiyorsun? Niye beni takip ediyorsun? " dedim. Belimden silahı çıkarıp boğazına dayadım. Adam şokla bana bakıyordu.  Muhtemelen benden böyle bir hareket beklemiyordu.

"Sakin ol kötü bir niyetim yok"
Bu adam bana nerden tanıdık geliyor ya

Hayriye; salak nasıl unuttun  hemen yetimhanede sana dik dik bakanların yanındaydı bu da

Hee sağol iç ses sende olmasan ne yapardım. 

Hayriye; tabi canım ben olmasam salak salak dolanıyor olurdun etrafta

Sus be şımarma hemen

Hayriyeyi boşverip adama döndüm hala bana uzaylı görmüş masum köylü gibi bakıyordu.

Silahı belime yerleştirdim ve geri yerime oturdum. 

Adam hala bana dik dik bakıyordu. O sıra telefonum çaldı.

Arayan Emirdi. Açtım ve kulağıma yerleştirdim.

(Telefonda)

Emir; Defne nasılsın? 

Defne;  iyi ne oldu?

Emir; yarın gelicek misin?

Defne; evet

Emir; tamam bekliyorum.

Defne;  tamam

Diyip telefonu kapattım. Yanımdaki adama bakış atıp önüme döndüm.

Defne; kimsin sen?

Adam; Ben Burak.

Defne; Niye beni takip ediyorsun?

Tekrar Burağa baktım. Zaten o da bana bakıyordu.

Burak; yakında öğreniceksin merak etme.

Son bir kez ona bakıp ayağa kalktım.

Ne güzel oturuyordum. Niye geldiyse gıcık şey.

Hayriye; kim acaba neyi öğrenceksin ki

Sus hayriye sus. Merak etmiyorum ben. Sinir etme beni.

Hayriye; he he tabi canım hiç merak etmedin.

Def olup gider misin?!

Hayriye;  tamam be sustum.

Oh be

Motora bindim. Burağa baktım. Ayağa kalkmış bana bakıyordu. Son kez bakıp motorumla ordan uzaklaştım.



_______________________________

Bölüm sonu sonunda burağı dahil ettim kitaba

Yazmayı en sevdiğim bölümler hayriye kısımları bazen bende böyle kendi kendime konuşuyorum ksjsksjsksjs

Neysem

Oy ve yorum yapan gardaşlarım eyvallah var, olasınızı

Hadi selametleee

Ailem mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin