Ben geldim. Siz nerelerdesiniz?
Hadi bölüme geçelimm
Medya; Defne:)
_______________________________
-Buraktan-
Bugün yetimhaneye müdürle konuşmaya gidicez. Çok heycanlı ve gerginim nasıl bir tepki verecek tahmin bile edemiyorum. Arabadan indik ve yetimhaneye girdik.
Poyraz abime bakıp konuştum.
Burak; Abi şimdi alıcak mıyız Defne'yi
Poyraz; hayır koçum bi müdürle konuşalım sonra bakarız.
Bende kafamı salladım ve müdürün odasına girdik.
Müdür; buyrun niçin gelmiştiniz?
Poyraz; Biz kardeşimiz için gelmiştik. Defne 18 yaşında onu alabilir miyiz?
Müdür; öncelikle isminiz?
Poyraz; Poyraz
Müdür; Poyraz bey öncelikle Defne artık reşit yani onu sizinle gelmeye ikna etmelisiniz. Defne sert soğuk ama çok iyi kalpli birisi. Bir kaç güne yetimhaneden ayrılacak.
Poyraz; anladım yani onu bizim ikna etmemiz gerek.
Müdür kafasını salladı bizde odadan çıktık.
Burak; abi ya bizi istemezse o zaman ne yapıcaz?
Meriç; bilmiyorum umarım bizi kabul eder.
Saat akşam sekizdi. Biz abimlerle konuşurken Defne yi gördüm. O kadar guzel ve tatlıydı ki benim kardeşim. Bizim baktığımızı hissedip bize baktı. Sonra bir odaya girdi.
Meriç; Ya abi baksana ne kadar tatlı gidip yanağını sıkmamak için zor tuttum kendimi
Burak;aynen abi bende
Dedim Poyraz abimse tebessüm etti konuşa konuşa bahçeye çıktık. Demir kapının oradayken Defne'nin koskoca duvara tırmandığını gördüm. O an gözlerim büyüdü.
Burak; OHA
Meriç; ne oldu Burak
Poyraz; niye bağırıyorsun oğlum
Ben elimle duvarın tepesindeki Defne'yi gösterdim.
İlk tepki Meriç abimden geldi.
Meriç; oha bu kız az önce içerdeydi ne ara geldi de düz duvara tırmandı.
Poyraz; sessiz olun hadi çıkalım bakalım nereye gidiyor?
Kapıdan çıktığımızda Defne kapının önünden geçip yan sokağa girdi. Bizde girdiği sokağa girdik. Bir motorun önune geldi ve çalıştırdı.
Poyraz; Bu kızın nasıl motoru var?
Burak; bilmiyorum abi
Hemen arabaya binip peşine takıldık. Son surat gidiyordu hemde kasksız. Çok korkuyorum ya kaza olursa. Ah Defne ah sen bizi bir kabul et de abi fırçası ye benden.
Miraç; ya yavaşlasana abi kaza yapıcak şimdi
Poyraz abime baktım. Çok sinirli duruyordu. Elleriyle dikresyonu kıracak diye korkmuyor değilim açıkçası.
15 dk sonra sahil kenarında durdu. Motorunu park edip bir banka oturdu. Bizde arabayı park edip uzaktan izlemeye başladık.
Miraç; niye bu kadar dalgın?
