O sert polise kim baş kaldırabilirdi ki? Şu güne kadar önüne gelen damat adaylarını eliyle itmiş sadece işine odaklanmıştı.
Peki o avukat ile kim aynı davada olmak isterdi? Bence kimse!
Ama belli ki sen "Ben bir şu mahkeme salonuna göz atayım."...
Çağan ne kadar babasını arasa da her seferinde cevapsız kalıyordu. Bir kez daha denemek için 'Baba' yazan numaraya tıkladı. Çaldı, çaldı,çaldı,çaldı ve çaldı... Aramayı sonlandıracağı sırada o iğrenç ses doldu kulaklarına.
"Efendim Çağan?" sakin sesiyle iyice sinirlenirken oturduğu yerden sert bir şekilde kalktı .
"Nerdesin sen baba? Senin karın burada doğum yaparken sen yine hangi cehennemdesin? Tamam lan onuda geçtim sen ne bokuma tüm arabaları bakıma gönderirsin!" ne kadar sinirli sinirli konuşsada babası aynı sakinliği ile onu yanıtladı,
"Bir, karşında baban var! İki, annen umrumda değil bunu bunca zaman boyunca öğrenemedin mi? Üç, zaten kız doğuracakmış ne işime yarar ki? Dört ise anneni ve çok sevgili kardeşini öldürmek istediğim için bakıma gönderdim. Öldü mü bari?" telefon yüzüne kapandığında gülümsedi genç adam. Genç kadının onu dikkatle izlediğinden habersiz...
Genç adam eski yerine oturup kadına döndü,
"Buradan çıktıktan sonra benim için birisini içeri tıkabilir misin?" diye sordu ilk mesajlarına gönderme yaparak.
Genç kadın iyice ona dönerek bir ayağının üstüne oturdu ve rahat bir pozisyon aldı. Adam 'kimi?' sorusunu beklerken kadın yine onu şaşırtmıştı.
"Kanıt var mı?" adamın gözlerinin parladığına yemin edebilirdi kadın.
"En âlâsından!" diye heyecanla mırıldandı adam.
Bakıştılar... Gözlerini kırpmadan dakikalarca! İkisi de inatçıydı. Hayır! Gözleri 'Seni Seviyorum ' diye bakmıyordu! 'Sen çekmezsen ben de çekmem ulan!' der gibi bakıyordu.
Ameliyathanenin kapısı açılınca ikisi de oraya döndü.
"Yeliz hanım ile oğlu gayet iyi ve sağlıklılar birazdan odaya alınırlar."
Bir kaç saniye sonra Yeliz hanım uyur bir vaziyette çıktı. Normal odaya alındığında genç kadın kantine adam ise annesinin yatağına en yakın koltuğa oturmuştu. Ama aklında hâlâ doktorun 'oğlu gayet iyi ' derken ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
Yeliz hanım yavaş yavaş gözlerini araladı ve ilk karşılaştığı şey çökmüş karnı oldu. Gözleri korkuyla bebeğini aradı.
" Çağan ! Kızım nerde?" Çağan annesine açıklama yapmak için ayaklanırken odanın kapısı tıklanarak aralandı içeri hemşire, Çağın ve minik oğlan girdi.
"Sanırım bu ufaklığı arıyorsun Yeliz Abla?"
"Çağın! Yavrum ne işin var senin burda?"kadının merak dolu sesiyle gülümsedi Çağın. Adamın gülüşüne daldığını bilmeden...
"Sence bumu önemli? Hem kızın değil! Aslan gibi bir oğlun oldu!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
