Kafamda düşünceler, sade bana mı hüzün keder?
Hayallerim tek çıkarım, yoksa duramam üzülmeden.
Bahçeli bi' evim var, karım ve çocuklarım;
Mutlu hayat tablolarımın hepsi bugün düşümdeler!
7 yaşında bitti hayat, yediğim dayakları
Ben hatırlarım, yalanların yaşantımda bayat kalır.
Ekmeğim bayatladı ve kalem kağıdım ayaklanır,
Gidecek yol kalmadı yine de yürüyo' ayaklarım!
Ben kimim anlatayım, ya da boş ver.
Anlatsam anlamıycan, o yüzden boş ver.
Sen nasıl şekil verdiysen beni öyle biliyo'sun,
Ben babamın oğluyum lan, Anadolu'nun yiğidosu!
Klasik rapçilerin kalibresi ve merceği,
Beni gösteremez, yanlış eleştiri götürür gerçeği!
Sen sus biraz da dinle, çok umrunda değil biliyorum da;
Bazılarının hiçbir şeyi bazılarının her şeyi!
Aslında mesele garip, rüyalarımın örneğinde bi' kare var;
Ve benim o benim, siz onu görmeyin.
Uykusuz gözlerimde eskilerimin hatırası,
Çocukken büyümek isterdim şimdiyse ölmeyi.
Sen tanımadan eleştir beni, açıldı iyice çenen.
O mazlum bildiklerin samanlıktan iğne çeler.
Bizim 2 dal sigaramız var, birini şimdi, birini sabah.
Kartonum yatak, parkam battaniyem. İyi geceler.
Bu mesele; derin mesele, benim mesele, bilinmese de,
Sesim ezele gidiyo' sen de bu dert çıkıp benim desene!
Bu mesele benim sanki gökyüzü,
Dinlediğin parça değil rap'in hayatı öyküsü!
Bu mesele; derin mesele, benim mesele, bilinmese de,
Sesim ezele gidiyo' sen de bu dert çıkıp benim desene! (diyemezsin!)
Bu mesele benim sanki gökyüzü,
Dinlediğin parça değil rap'in hayatı öyküsü!
