Rian's POV
I just met a girl kanina. She's like an Aphrodite. Basta ang ganda nya. Nung sinabi ko kasi kanina na "wala ako sa katinuan". Ibig-sabihin nun ndi ko sya naintindihan, because I'm stunned.
Nakakaadik ung kagandahan nya huh?
Actually, sya lg ulit ung babaeng kinausap ko after ako iwan at pakawalan ng babaeng minsan ng naging parte ng buhay ko.
I can't admit but remember the things that happened years ago. She chose to let me go.
Flashback
"Uhh! Rian kasi may sasabihin ako sayo. Gusto kita at mahal kita pero kinakailangan ko kasi ang umalis kasama ung family ko. They really need my help in getting our lives back. Gusto naming lumimot pero ndi namin magawa, kasi nga tuwing nakikita namin ung mga bagay na nagpapaalala sa amin ng sakit. Hindi lang talaga namin na kayang matanggap. Siguro kapag pumunta kami doon maaari pa namin ang kalimutan ung mga nangyare dito. I'm so sorry. Kung everyday kailangan kong sabihin sa iyo yoon, gagawin ko huwag ka lang magalit sa akin at sa gagawin ko. Pero, alam ko namang ndi pwedeng hindi ka magalit sa akin dahil fault ko ang iwan ka. But atleast, nalaman mo ang dahilan ng pag-alis ko hindi ako ung magiging "the one that got away" mo. Nasabi ko naman sa iyo kung bakit gusto kong gawin ito. Sana ay maintindihan mo. Kung bakit ko ginagawa ito ay dahil isinasakripisyo ko ito para satin."
