47 (it was the end...)

1.5K 71 107
                                    

იუნმის POV*

ოთახში ვიჯექი... იმ ამბის მერე კიდევ 1 თვე გავიდა... არ მინდა ვაღიარო, მაგრამ ძალიან მენატრება! უზომოდ!!
მაგრამ არ მეხმიანება. იგივეს აკეთებს, არც მენახება, არც მწერს... მე კიდე ყოველ ღამე მხოლოდ იმ სიმღერის კითხვაში ვატარებ რაც გამომიგზავნა და უკვე ეჭვი მეპარება რომ თეჰიონისგანაა...

უცებ კარზე კაკუნი მესმის

მე: შემოდი

სუმინი: ოჰ ლაპარაკი შეგძლრბია😀_მე თვალები ავატრიალე და სხვა მხარეს გავიხედე_კაი ბოდიში👀 რაგჭირს?

მე: არაფერი

სუმინი: მოატყუე ბებიაშენი😒

მე: არაფერითქო!

სუმინი: კარგი... ხვალ სკოლაში წამოხვალ?

მე: არმგონია...

სუმინი: კარგი რა! ისედაც 4 დღეა არ ყოფილხარ!

მე: არვიცი ვნახოთ...

სუმინი: კაი... ლეააააააა!_იმხელა ხმაზე დაიყვირა ყურები მეტკინა. ლეა ოთახში შემივარდა

ლეა: რა გაყვირებს შენი დედაც

სუმინი: აე დედაჩემს ნუ ეხები!

ლეა: რაგინდა

სუმინი: აუუუუ წამოდით პიცა გავაკეთოთ რაააააა

მე: მეზარება

სუმინი: შენ არავინ გეკითხება ჩადი დაბლა

ლეა: ინგრედიენტები არგვაქ-_-

ჩანიოლი: მე წავალ😁

მე: შენ ჩუმად გვისმენდი იდიოტო?!😑

ჩანიოლი: ლუდს და ჩიფსებსაც წამოვიღეებ

მე: ვირო!_დავუყვირე და მაშინვე გავარდა ოთახიდან სიცილით😒

სუმინი: აეთრიე!

მაინც ჩამიყვანეს დაბლა, ჩანიოლმაც მოიტანა ინგრედიენტები და გაკეთება დავიწყეთ...

მე: რატო არ გეზარებოდათ?

სუმინი: ყველა შენ არგგავს რა

The Wind Prince👑/Kim Taehyung☘ (დასრულებული)Where stories live. Discover now