HANGGANG KAILAN KITA IIBIGIN ( Complete )

CHAPTER 11

HANGGANG KAILAN KITA IIBIGIN?

Written By: Apple

Pag-uwi ni Kathleen ng bahay ay dumiretso siya agad sa kanyang silid. Pagod siya sa maghapong trabaho, sumabay pa ang pag- iisip niya tungkol sa pagpunta niya ng Paris.

Nang matapos siyang magshower ay tinawagan ang kaniyang nobyo.

"I miss you!" halata ang pananabik na tinig niya.

"I miss you too, baby! How are you today?" tugon din ni Kian sakaniya.

Napabuntung- hinga sya saka sumagot. " So much fine, baby." Bakas ang kalungkutan sa tinig niya.

"Bakit para kang malungkot?" pagdududa ng binata.

"Napagod lang ako."

"Ok, maybe you should take some rest then call me later."

"Yeah, I love you" tugon niya sa nobyo.

"I love you more." sagot naman ng binata saka nila pinutol ang kanilang usapan.

Kahit papaano ay napasaya siya ng nobyo kahit sa maikling pag-uusap lamang.

Gusto na sana niyang sabihin sa binata ang napipinto niyang pag-alis pero nag- aalangan siya.

"Ano ka ba Kath, isang buwan ka lang sa Paris pero feeling mo 3 years ka doon." saway niya sa sarili niya. Kung minsan ay nahahawa na siya sa pagiging OA ng mga magulang niya. Natawa siya sa sarili niya.

Papalapit ang flight ni Kath papuntang Paris kaya nagpasya siyang kausapin si Kian tungkol dito. Tulad ng dati, sinundo siya ng nobyo sa kanilang kumpanya. Pagkatapos ay nagtungo sila sa Manila Bay,

"Baby, I have something to tell you." sambit niya habang magkaakbay silang naglalakad.

"Ano yun baby?" excited na turan nito.

"I going to Paris by nextweek" sagot niya sabay tingin sa binata. Inaalam ang magiging reaksiyon nito.

"Hanggang kailan ka doon?" seryosong tanong nito sakanya.

"One month"

"Its not a big deal for me, its a part of your job, baby." ani nito at tinaas ang baba niya.

"Hindi ka magalit?"

"Why should I, baby. Isang buwan lang naman akong magtiis na hindi ka makita eh" sagot nito sakaniya.

Nagpasalamat naman siya dahil nakakaintindi ang nobyo niya.

Sumapit ang araw ng pag- alis niya ay hinatid siya sa airport ng kaniyang mga magulang at si Kian. Maging si Mya ay naroon din.

Naging abala siya sa Paris. Madaming kausap at madaming kasunduan na kaniyang pinag- aaralan. Tuloy ay nakakalimuran niyang tawagan ang nobyo niya.

Si Kian naman ay lalong naging abala sa trabaho. Maraming ka- deal sa negosyo na kaniya namang iniingatan, kung kaya't hindi siya tumatanggi sa mga ito sa tuwing yayain siya sa mga okasyon o anumang kasiyahan. Dumami ang mga kaibigan niya lalo na ang mga kaalyado niya sa negosyo. Napapadalas din ang paglabas niya sa gabi kasama ang mga kasamahan niya at pumupunta sila sa mga high class na bar at night club. Dahil mahilig ang mga ito na magtable at maglabas ng mga babae ay naimpluwensiyahan na rin siya. Dati rin kasi niya itong ginagawa noong nasa Amerika pa siya. Ang rason niya ay minsan lang niyang gawin habang nasa malayo ang nobya. Lalaki siya at walang mawawala sa kaniya.

Isang gabi ay nalasing ito, dinala ang isang babayaring babae sa isang private hotel.

"Oh shit!" sambit ng babae habang labas- masok siya sa kweba nito. Napalakas umungol ng babae kaya naman lalo siyang ginaganahan lalo pa't lasing siya. Sandali pa'y nagpalit sila ng posisyon. Ang babae ang umibabaw sakaniya.

Pinaglakbay ng dila nito sa malapad niyang katawan hanggang sa ibaba. Minasahe ng babae ang kanyang matigas na bakal saka nilaro sa pamamagitan ng dila nito.

"Oh" ungol niya habang abala ang babae sa parte niyang iyon. Sanay ang babae sa pagpapaligaya kaya naman ibang kiliti ang nararamdaman niya.

Nang magsawa ang babae ay umibabaw na ito sakanya at sinimulang kumanyod. Parang isang baliw ang babae. Kung anu- ano ang sinasabi habang parehas silang nagpapasarap hanggang sa pareho na silang nilabasan. Alam ng babae ang kaniyang ginagawa. Ilan lang si Kian sa mga nakatalik na niya at ni isa ay walang nakabuntis dito. Kumbaga ay expert na siya sa ganong trabaho niya.

Alas- siyete ng umaga ng magising si Kian. Nagulat pa siya ng may makitang babae sa tabi niya. Ni hindi man lang ito nagtabing ng kumot, kitang- kita ang buo niyang katawan na walang saplot.

Saka lang niya naalala ang nangyari. Lasing siya at hindi niya alam ang kaniyang ginawa. Dali- dali siyang nagbihis at nag- iwan ng pera sa mesa bilang kapalit sa serbisyo nito. Nilisan niya ang nasabing hotel at dumeretso sa kaniyang unit.

Pagdating niya ay nagtungo siya agad ng banyo upang maglinis. Nang matapos ay nahiga siya sa kaniyang kama.

"Shit, what I've done." turan niya sa sarili at sinuntok pa niya ang kanyang kama.

Nakokonsensya siya sa ginawa niya. Nagpapakasarap siya sa mga bayarang babae samantalang ni hindi niya alam kung ano ng nangyayari ngayon sa kaniyang kasintahan habang nasa malayo.

"Damn you Kian, don't do it anymore." muli ay sambit niya sa sarili.

Samantala, pressure man si Kathleen sa kaniyang ginagawa ay lalo naman siyang natututo. Tama ang ama niya, marami pa talaga siyang dapat matutunan at yun ang pinag- aaralan niya ngayon. Nasa kaniyang tinutuluyang hotel ito ng makatanggap siya ng tawag mula sa intercom.

"Gud evening ma'am! Long distance from the Philippines."ani ng nasa intercom.

"Ok, come in" sagot niya rito. Napapaisip naman siya kung sino sa mga nasa Pilipinas ang makakausap niya. Tatlo't kalahating linggo narin kasi sita sa Paris ngunit ni minsan ay hindi siya inabala ng kaniyang mga magulang doon. Tanging text message lang sila nag- uusap.

"Hello baby!" wika ng nasa kabilang linya. Kay lapad ng ngiti niya ng mapagtanto ang kausap.

"Kian, I miss you so much." naluluhang tugon niya. Dala ng sobrang pananabik ang kaniyang mga luha. Kulang nalang ay yakapin niya ang teleponong hawak. Mahal na mahal niya talaga ang nobyo. Baka hindi niya kakayanin kung sakaling isang araw ay iiwan siya nito.

Ramdam rin ni Kian ang damdamin ngayon ng nobya kahit na magkalayo sila. Alam niyang mahal na mahal siya nito ng sobra- sobra.

"Don't cry baby, ilang araw na lang magkikita na ulit tayo." pag-aalo niya sa umiiyak na nobya. Lalo tuloy siyang nakokonsensya para rito. Ngunit pinangako naman sa sarili niya na hindi na mauulit ang ganong pangyayari. Alam niya kasing masasaktan ng husto ang nobya kapag nalaman nito ang kaniyang pinaggagawa habg nasa malayo ito.

Lumipas ang mga araw, sa wakas ay makakauwi na ein si Kathleen sa Pilipinas kaya naman hindi siya nagsayaang ng oras na mamili ng mga pasalubong niya sa mga magulang, kay Kian, kay Mya, at mga trabahador nila sa kumpaniya. Medyo natagalan pa siya sa pagpili ng para kay Mya. Alam kasi niyang mapili ang kodelong kaibigan sa mga gamit lalo na pagdating sa damit, sapatos at bags. Sa wakas ay nakapili na rin siya at nagpahinga sa tinutuluyan niyang hotel.

Nakasandal si Kian sa kaniyang office chair. Piangpapahinga niya sandali ang kaniyang utak kaya napapikit siya. Alam niyang malapit ng umuwi si Kathleen kaya dinadamihan niya ang mga trabahong tatapusin upang hindi na siya maging busy pa at para maasikaso naman ang nobya.

Naglalakbay ang diwa niya sa mga sandaling iyon ng may pumisil sa magkabilang balikat niya mula sa kaniyang likod. Minulat niya ang kaniyang mga mata at nagulat siya ng bigla siyang hinalikan sa kaniyang labi ng taong nasa likuran niya.