Na pustyni żył rak
Zakopany w kupie piasku
Myślał jak samotny jest
Wszak wiadomo na pustyni
Czas od czasu są wielbłądy
Może ptaki a tak to nikt i nic
Zastanawiał się
Co jak wyjdę na zewnątrz
Może spotkam takiego jednego
Co też w piasku siedzi
I tylko czeka aż ktoś go nawiedzi
Pomyślał chwile, zdecydował się
Już miał wychodzić
Gdy nagle nawinął się mu jakiś robak
"Wietrznie tu u was, może dołączę?"
"A gdzie mi tu, miejsca i tak mało!
Sio mi stąd stare robactwo!"
I podał się robak dalej
Myśli sobie co za brudny rak się napatoczył
Sam pewnie wcale nie taki dobry!
Pożal się boże żebym spotkał raka kolejnego!
I tak o to historia dobiegła końca
Rak umarł w samotności, robak zgnił od złości
*****************************************
Dobranoc
