Dersim Sensin

Bölüm 4

Telefonumun alarmı çalmıştı.Saate baktığımda çok geç kalmıştım.Hemen hazırlanıp kıyafetlerimi değiştirdim tam kapıdan çıkacakken ablam "Nereye gidiyorsun bakkaldan 

ekmek alda

şunları kolileyelim evi sattık"ben ablama şaşkı şaşkın babakrken ablam anlamsızca bana neler oluyor bakışı atıyordu.Sonra "Hadi daha cumatresi pazarına gidicez"

diyince

zeton daha yeni düştü.Çantamı odama bıraktım ve kıyafetlerimi değiştirmeden yatağımın içine girdim.Azıcık uyumak herkesin isteğiydi ama olmaz kimin uyku isteği

gerçekleştiki...

Ablam kolumdan tutup beni yataktan çıkarttı.Bir cık çekip patenlerimi giydim ve bakkala gidip gazeteleri aldım.Sırayla hepsini dağıtmaya başladım.İşim bittikten

sonra bakkaldan paramı alıp

ekmekle eve döndüm.Sanırım bu gece benim son gecem bu evde.Ablam kahvaltıyı hazırlamıştı küçük çitlenbikler hala uyuyordu.Onlar uyurken bizde kahvaltılarımızı ettik.

Sonra kahvaltı masasını topladık ve eşyalarımızı kutuya koyduk.Tüm eşyalarımızı almadık tabi bazılarını  satmak zorundaydık yani hallerini görseydiniz kesin 

satardınız

o derece.Sattığımız eşyaların parasını ve kenarda biriktirdiğim paraları alarak bir fotoğraf makinesi satan yere gittim.Oradan özellikleri en iyi olan kamerayı

aldım.Artık bir kameram vardı yolda giderken hem foto çekiyordum hemde mallıklarımı videoya alıyordum.Telefonum çalınca kamerandan bir az ayrı kalmak zorunda kaldım.

Arayan Berk'ti "Alo"  "Duru bu gün buluşup bir şeyler yapalım diyorum film işini felan konuşuruz" "ben gelemem işim var"  "gelirmisin diye sormadım zaten yarım saat sonra 

Botanik Parka gel" dedi ve telefonu yüzüme kapattı.Bu çocuk beni şüpelendiriyor sonuçta lise birde bana yapmadığı kötülük yok şimdiyse bana yardım ediyor neden affettim

bilmiyorum aslında yaptığı şey affedilemez bir şey sanırım çok duyarlı bir kişiliğim var.Önümden geçen taksiyi durdurdum ve botanik parka gidicez dedim.Oraya yakındık hemen 

geldik.Parkın önünde bekliyordum fakat o daha gelmemişti şakamı bu yaklaşık bir saat onu beklemiştim aradım aradım ama açmamıştı.Tamam son kez  arıyorum telefon dıııt  dıııt

diye ötüyordu sonunda açtı "Alo Nerdesin Seni Bekliyorum bir saattti"  "Benim işim var sen evine git" dedi ve ikinci kez telefonu yüzüme kpattı.Ben bunun mızmızını 

çekemem bune ya gider bir sokak filmi çekerim daha iyi.Evet ya sokak filmi çekicem kesin.İleriden geldiğini gördüğüm taksiyi durdurdum ve eve gittim.Burdan sonrasını

hızlandırılmış bir şekilde geçicem.Eve gittim herşey kolilenmişti zaten sonra sırayla ablamın evine taşıdık evde hiçbir şey kalmadı yataklar dışında bide bir kaç büyük eşya.

Ablam küçük çitlenbikleride alarak kendi evine götürmek için hazırladı.Ben son günümü burda geçirecektim.Ablam evden çıkarken "İyi geceler bitanem"dedi ve 

anlıma bir öpücük kondurdu.İyimi Geceler Gerçekten...Sevgiylemi söylenir her laf gerçekmidir her söyleyişi...Evime son bir kez daha baktım ve yatağıma yattım

.Ne derlerse desin sabah ola hayrola belki yarın bize bir yerden yüklü bir miras kalır olamazmı of of tabiki olamz artık evi sattık bile kalsa kaç yazar.Okul ödevi

bir zamanlar sevdiğim çocuk ev herşey üstüste indi umarım yeni bir olay meydana gelmez diyor ve gözlerimi kapatıyorum...

Ertesi gün daha güneş ağırmadan yataktan kalktım.Odama son bir kez daha baktım sanırım son gecemdi elveda 17 senemin geçtiği küçük ama tatlı ev...

Odamda kalan eşyaları aldım ve ben çıkarken evin gerçek shiplerini evin anahtarını teslim ettim.Ordan ablamın yannına gittim.Baran kucağımda ı bana uzaablamla para işini konuşuyorduk.

Ablam bavul gibi bir çantanın içerisine paraları koydu tam götürürken "Abla ben götürebilirmiyim lütfen"  "Olmaz burda çok para var bunları sana emanet edemem"

"Zaten ne zaman güvendinizki hadi abla bu bana güvenmenizi sağlicak" öyle yalvarıcı bakıyordumki paraları kesin bana  vericekti."Tamam ama parayı doktora verdikten 

sonra hemen beni ara" dedi ve çantayı bana uzattı hemen aldım ve montumuda giyerek evden çıktım.Şimdi sıra bir taksi bulmaktı sanırım bu gün  şanslıyım bu tarafa 

doğru geldiğini gördüğüm ve hemen durdurdum.Arka tarafa oturdum ve çantayı hemen kolumun altına aldım."********** Hastanesine" dedim ve yola bakmaya devam etim.

Adam ortadaki aynadan sürekli bakıyordu şüpheli bir tipi vardı."Hastanede bir akrabana kıyafetmi getiriyorsun küçük kız"dedi ve pis pis bana bakıyordu ortadaki aynadan

"Hayır annemin hastane masraflarını ödemeye gidiyorum burdaki paralarla" dedim ve söyledikten sonra ne kadar büyük bir hata yaptığımın farkına vardım.Adam başka yola

saptığında işgillendim "Nereye gidiyoruz hastane burda değilki"dedim ve adama kızgın kızgın bakıyordum "Burası kısaltma küçük"dedi ve hala pis pis bana bakıyordu şişko

patates "Hayır ben bu yolu istemiyorum kısaltma felan umrumda değil ben inmek istiyorum"dedim ve son cümleyi bağırarak söylemiştim.Adam arabayı durdurdu ve beni kolumdan 

tutarak arabadan indirdi "Napıyosun sen ya çantamı ver bana" çantamı vermiyordu ve arabasına atladı "Küçük madem bu kadar paran var tekrar bulabilirsin değilmi ama ben bbulamam"

dedi ve önüne döndü elime geçen şeyi adamın kafasına fırlattım ve adamdan aaaa diye ses çıktı ve arabadan inip bana vurmaya başladı "dur yapma dur" ayağıyla bana attığı 

tekmeler canım o kadar çok yanıyorduki en son ayağıyla kafama bir tekme attı ve gözlerimi yumdum.Sanırım hiçbir zaman uyanamicaktım çünkü çok uykum vardı hiç uyanmak 

istemiyordum.Yerdeki soğukluk benim daha çok uyumamı istiyordu.Hiçbir şey hissetmiyordum.Sanırım şimdiki yer rüya görmekti.

                                                                   1 Hafta Sonra

Kendime geldiğimde gözlerimi açtım ve etrafımda iki kadın ve birde doktor vardı"Niye hastanedeğim ben ve siz kimsiniz" etrafıma  anlamsızca bakıyordum.Bir alete 

bağlıydım ve kolum kırılmıştı.Ayrıca elimede bağlı bir serum  vardı."Merak etme burda güvendesin kısa süreli bir havıza kaybı yaşadın beynin ne zaman kendini güvende

hissederse o zaman her şeyi hatırlamaya başlicaksın merak etme" dedi ve odadan çıktı sonra diğer iki kadın bana yaklaştı ve "Kızım hatırlamıyormusun ben annen buda ablan"dedi

hiçbir şey hatırlamıyordum.Sanırım beynim bu sefer oyunu kazanmıştı ama buna izin vermicektim her şeyi hatırlayacağım...