twin souls/the dark world (nederlands)

~01~

Ik ren over het dak, ik voel de wind door mijn haar gaan en ik voel me vrij. Eindelijk een keer in mijn leven verlost van mijn ouders die altijd zeuren. Ik maak een salto van dak naar dak en zie max rennen.
We rennen met z'n alle nu over het dak met een groep van 20 tot 30 man, vluchten voordat de politie komt, mijn leven had nooit beter gekund.
"JADE!" Hoor ik achter me, ik draai me om en zie dat max me roept ik loop naar hem toe en vraag grijnsend "wat is er broertje?" ik weet dat hij het haat als ik dat zeg omdat ik 1 uur ouder ben.
"Ohh let maar op wie hier de kleine is" roept hij, hij maakt een backflip van het dak af zijn plan was om zich vast te houden aan de rand van het balkon maar dat mislukt, zijn hand grijpt net mis en hij valt 10 meter van een flat af.
Ik kijk geschrokken over de rand van het dak en zie max in een plas bloed liggen en ik stort in elkaar.
Tranen rollen over mijn wangen terwijl ik van het gebouw af klim en naar hem toe ren.
Ik leg mijn hand in zijn nek om te kijken of hij nog een hart slag heeft en nog ademt, ik maak een sprong van binnen als ik merk dat hij nog leeft.
Ik pak mijn telefoon snel en bel 112, "de ambulance komt er aan broertje" zeg ik terwijl ik met mijn hand door zijn haren wrijf. "Please blijf nog bij me, of je me nu hoort of niet please max" zeg ik huilend. "Ik hou van je jade" zegt hij zacht en moeilijk. Ik hoor sirenes en knijp in max zijn hand "ze zijn er bijna max hou nog even vol".
De ambulance is er en er komen allemaal mensen aan gerend, ze trekken me weg maar ik probeer bij max te blijven. "Mevrouw u moet hem los laten zodat we hem kunnen helpen" roepen ze naar me en ik ga bij hem weg, ik ga tegen de muur van de flat aan zitten en er komt iemand naar me toe. Het is een dame, "hey gaat het met jou wel?" Vraagt ze lief, ik kijk op en zie een verpleegster staan. Ik geef snel mijn tranen weg en zeg "ja natuurlijk er is niks aan de hand". "Als je er over wilt praten kan dat altijd we willen je helpen" zegt ze lief en ze pakt mijn hand, 'ken je die jongen?' Ik knik. 'Waarvan dan ?' Vraagt ze en ze pakt een notitie boekje, 'h h het is m mijn tweeling broertje' zeg ik zacht. 'En wat is er volgens jou precies gebeurd?', we waren aan het freerunnen op het dak ik weet dat het een dom iedee is maar we deden het met 30 man, maar max deed een truuk en het ging fout. Ze noteedt het en vraagt of ik mee wil in de ambulance Ik knik gelijk ja en loop met haar me. Ik zit op een stoeltje en de ene dame komt weer naar me toe, "wat zijn jullie namen eigenlijk?" Ik ben jade farfalla en dat is max farfalla.
De mevrouw knikt en loopt dan weer weg, gelijk daarna hoor ik dokters in paniek zeggen we verliezen hem. En ik begin in paniek te raken. als we bij het ziekenhuis zijn rennen ze naar binnen en ik mag niet mee.

Ik zit zenuwachtig in de wacht kamer en er gaan steeds mensen naar binnen. Ik heb tranen in mijn ogen en dan wordt er een hand op mijn schouder gelegd ik draai me om en de mevrouw van de ambulance staat daar met tranen in haar ogen. We hebben alles gedaan wat we konden maar het is niet gelukt zegt ze zacht. Op dit moment weet ik dat mijn hele leven zou veranderen en nooit meer het zelfde zou zijn. Mijn ouders zijn al bij het ziekenhuis en hebben nog niks tegen me gezecht, in mijn vaders ogen zie ik woede en bij mijn moeder verdriet.
Er komt een dokter naar ons toe gelopen en vraagt zouden jullie hem nog even willen zien?, mijn ouders zeggen nee maar ik knik en loop met hem mee. Gaat alles wel goed met jou? Vraagt hij lief, 'het gaat wel maar mijn vader is boos op me en denkt dat het mijn schuld is zeg ik huilend'. We komen aan bij een kamer en hij zegt ik laat je wel even alleen en ik loop de kamer binnen. Max ligt op een bed en de tranen rollen gelijk over mijn wangen, ik ga naast zijn bed staan en pak zijn koude hand 'Ik blijf altijd van je houden broertje en ik zal je nooit vergeten' ik wrijf met mijn hand door zijn haar en kijk hem aan. 'Hoe moet ik het uitleggen aan jouw vrienden die niet eens weten dat ik besta? Blijf je wel bij me? Hou je nog van me? Ik weet dat je me niet kan horen maar als nog zeg ik, ik hou zo veel van jou'.