Phoemer University

Chapter 1

PU first Chapter is Dedicated to Yanalovesyouu dahil siya ang pinaka unang writer na paborito ko since 2013♥️

Someone's POV

Phoemer University error~

Naikuyom ko nalang ang aking kamao dahil wala akong mahanap kahit isang information sa Paaralang iyon.

Kahit Pangalan man lang ng School ay hindi man lang lumabas sa Internet na kanina ko pa sinerch.

“Chill ang aga-aga umiinit na naman yang ulo mo. Perfect I made a homemade Ice cream for you”
Sambit niya sabay lapag ng isang Gallon ng ice cream sa aking mesa.

“Sinong may sabing kumakain ako ng Ice cream?”
Sambit ko habang pinipigilan ang aking sariling masigawan siya

“Hindi ba? But Mommy Isa told me na kumakain ka ng Ice cream tuwing stress ka”

“Do I look like I'm fcking stress here Twerlotte?”
Inis na bulalas ko

“And Can you please stop calling her mommy Isa dahil hindi tayo kapatid”
Naiinis parin na sambit ko

Bigla naman itong tumawa kaya mas lalo akong nainis.

“Fool! I call your mom Mommy Isa not because I want to be your sibling  hahaha”
Natatawang wika niya

Naging malikot ang mga kamay nito at hinawakan ang aking dibdib.Ngayon ko lang din napansin na slightly opened pala ang aking polo kaya naramdaman ko ang mainit na palad nito sa aking balat.

“I call her mommy as her Future daugher-in-law”
Malanding sambit nito sabay kagat ng kaniyang labi

Agad ko siyang itinulak dahil ayokong patulan ang kaberdehan niya.
Tanggap ko naman na malandi siya pero ayokong pati ako ay lalandiin niya dahil hindi yun kasama sa aming usapan.

“Ops! don't tell me naalala mo na naman siya?”
Inis na sambit nito

“Baka gusto mong ipa-alala ko sayo na isa siya sa dahilan ng pagkasira ng buhay mo not just emotionally but also physically”
Sambit niya habang pinapa-alala ang isa sa mga nakaranasan ko sa nakaraan

“Wala akong paki-alam kung nasira niya ako physically”
Giit ko

“Oh I envy her dahil may isang Martyr na kagaya mo ang nababaliw sa kanya”
Sarcastikong asik nito

Sinulyapan ko ang aking wrist watch at pasado alas sais na ng umaga

“Halika na mala-late ka na sa unang pasukan”
Sambit ko at naunang nagtungo sa garage kung saan nakaparada ang aking kotse na gagamitin ko para ihatid siya sa bago nitong School.

“Ang sweet naman nag effort ka pang ihatid ako sa School kahit nandiyan naman si Manong Driver for me”
Mapanuksong sambit nito nang makaupo sa passenger seat ng aking kotse

“Huwag mo itong kakalimutan”
Sambit ko sabay abot sa kaniya ng maliit na box.

“Yes I will”
Sagot naman nito

I start the engine at umalis na sa aming bahay

After 5 minutes ay sa wakas nakarating na kami sa parking lot ng School na papasukan niya

“Ba’t hindi ka nalang din mag-aral dito?”
Tanong niya habang nandito parin kami sa loob ng aking kotse

“Ayaw ko lang” tipid na sagot ko habang pinanuod ko mula dito sa loob ang mga estudyanteng naglalakad. Napataas ako ng kilay nang may napansing akong kakaiba.