LOVE. • Jikook ✔

18•Hadi Kahve Alalım [2]

Jimin öfkeyle nefes nefese kaldı. Ayakkabıyı bulmak için evin her yerine bakmıştı ve ayakkabı hiçbir yerde yoktu, hatta adımlarının izini sürmeyi bile denedi.

"arghh pes ediyorum !" Jimin ellerini havaya kaldırdı ve kanepeye düştü.

"Öyleyse onu diğeriyle değiştirmem gerekecek gibi görünüyor." elini sarı saçlarının arasından geçirerek söyledi.

"Anne! Bak, bak!" Dae bahçeden koşarak geldi.

Jimin, kurbağa gibi görünen bir şeyi elinde tutan Dae'ye dikkatini geri çevirdi.

"Ne var orada?" Jimin, Dae'nin boyuyla aynı hizaya çömelerek söyledi.

"Bir kurbağa! Onu lütfen alabilir miyiz!" Dae alt dudağını dışarı çıkararak yalvardı ve köpek yavrusu gözlerini çıkardı.

"Tatlım-"

"Lütfen anne." Dae'nin yavru göz oyunu güçlü ve kararlı bir şekilde büyüdü.

"Olmaz Bebeğim, o suya ait, ya dönmesi gereken bir ailesi varsa?" Jimin, Beş yaşındaki somurtkanla mantık yürütmeye çalıştı.

"Tamam, buna ne dersin, bu küçük adamı yerine koy, ben de istediğin dondurmayı alayım." Dondurmadan bahsedildiğinde Dae'nin gözleri parladı.

"Anlaştık mı?"

Dae çok düşünüyormuş gibi çenesini okşadı ama derinlerde gerçekten dondurma istiyordu.

"Tamam anlaştık." Dae, anlaşmayı imzalamak için Jimin'in elini sıktı.

Beş yaşındaki çocuk cıvıl cıvıl evden koşarak bahçeye geri döndü.

Jimin içini çekti ve çömeldiği yerden ayağa kalktı.
------

"Anne, dondurmamın karamele batırılmasını istiyorum." Jimin, Dae'nin karamelle kaplı olduğu düşüncesiyle yüzünü buruşturdu ve daha sonra yapışkanlıktan şikayetçi oldu.

"Tamam bebeğim."

"Karamele batırılmış küçük bir dondurma külahı lütfen." jimin kasada emretti.

İki dakika sonra dae, tatlı külahını coşkuyla bekledi.

"Teşekkür ederim anneciğim!" Dae, Jimin'e tavşan gülümsemesi yaptı ve Jimin yüreğinde bir sancı hissetti.

"Jimin?"

Adı geçen adam adını duyunca arkasını döndü ve gözlerinin önünde duran Jun Myeon'dan başkasının olmadığını görünce neredeyse nefesi kesildi.

Ancak bu sefer iş kıyafeti ve saçları kaygan değildi.

Jun Myeon mavi-siyah bir kot pantolon ve düz beyaz bir gömlek giymişti, özellikle de pazıları ve tanrım Jimin onları çok kötü hissetmek istedi.

Saçları, sanki yeni uyanmış gibi mükemmel bir şekilde kıvrılmıştı.

"Efendim. " Jimin selam verdi.

Jun Myeon kıkırdadı. "Resmi olmana gerek yok, işte değiliz, beni Jun diye çağır."

"Doğru ... Jun." Jimin ismini dudaklarından çok duygusal bir şekilde çıkarttı.

dudaklarını çok duygusal bırakarak adı kızardı.

"Anne saçımda karamel var." Dae sızlandı.

Jun, Jimin'in yanına baktı ve tombul bir çocuk gördü. "Bu senin oğlun olmalı." Jun, beş yaşındaki çocuğun saçındaki karameli çıkarmaya çalıştığını görünce gülümsedi ve çocuğun nasıl Jimin'e çok benzediğine dair uzun süren düşünceyi durduramadı.

"Ah evet öyle." Jimin, dağınık oğluna yardım etmeye hazır bir şekilde aşağı baktı

"Kendi ilgin dışında olan şeyler sipariş ettiğinde ne olduğunu görüyorsun." Jimin karameli çıkarmaya çalışırken şikayet etti.

Beş yaşındaki çocuğun saçından biraz zaman alan yapışkan maddeyi çıkarmayı bitirdiklerinde, Jimin'in gözleri Jun'un gözlerini yakaladı ve neden hala burada olduğu konusunda şaşkın görünüyordu.

"Uhm efendim- Yani Jun, bir şey almıyor musun?"

"Jimin yarın benimle kahve içmek ister misin?"

Jimin bir süre şaşkına döndü ve ani patlamasıyla Jun'un gözlerinin büyüdüğünü gördü.

"Oh hayır,sadece arkadaş olarak b-bildiğin gibi bir randevu ya da başka bir şey değil haha." Jun bunu söylediği için daha aptal hissederek boynunu kaşıdı.

Jimin kıkırdadı. "Seninle kahve içmeyi çok isterim." dedi ve Dae'yi kaldırdı ve kalçasına oturttu.

"İş çıkışı buluşuyoruz o zaman ?" Jimin sordu.

Jun söylemeden önce sesini temizledi. " Evet tabi".

"Harika, yarın görüşürüz." bununla Jimin dükkandan Gül yanaklarıyla ve gururlu bir gülümsemeyle geride şaşkın bir Junmyeon bırakarak ayrıldı.

------
22 Mayıs 2021