LOVE. • Jikook ✔

22• Hassas Öpücükler [2]

Jimin önündeki numarayı çevirirken derin bir nefes aldı.

Büyük bir tereddütle arama tuşuna bastıktan sonra telefonu kulağına götürdü.

İkinci çalıştan sonra derin, boğuk bir sesin yanıtını duydu.

"Merhaba?"

"Merhaba uhm seni rahatsız mı ediyorum? biraz geç oldu bu yüzden ben-"

"Sorun değil, sadece bir işi bitiriyordum, her şey yolunda mı? Yani genellikle beni hiç aramazsın."

"Evet, umm sorun olur mu diye sormak istediğim bir şey var, yani istersen hayır diyebilirsin."

Ah!  Bu neden bu kadar zordu.

"Hey Jimin sorun değil , ne oldu?"  Jimin telefonun diğer tarafındaki karışıklığı duyabiliyordu.

"Tamam uh, bu hafta sonu Dae'ye göz kulak olabilir misin? İstersen hayır diyebilirsin dediğim gibi aniden olduğunu biliyorum." Jimin cevap alamadığını duyunca konuşmayı kesti.

"Jungkook? Orada mısın?"

"Evet evet üzgünüm bir saniyeliğine daldım."

"Oh iyi , ne diyorsun? Bu hafta sonu Dae'ye bakmaya müsait misin?"

"Elbette sorun değil, ne olursa olsun hazırım." Bu sözleri duyan Jimin derin bir nefes verdi çünkü bunu gerçekten yaptığına inanamıyordu.

"Harika teşekkür ederim, bana adresi mesaj atabilirsin ve evet onu bu cumartesi bırakacağım." dedi Jimin tereddütle. 

"Atacağım, hey ve Jimin?"

"Evet."

"Bunun için çok teşekkür ederim, sana ne kadar teşekkür etsem az." Jimin, Jungkook'un burnunu çektiğini duyduğuna yemin edebilirdi.

"Sorun değil, gerçekten doğru o zaman sanırım bu hafta sonu görüşürüz, iyi geceler."

"iyi geceler Jimin."

Jimin az önce yaptığına pişman olmadan önce telefonu kapattı.

Tanrı aşkına bunu yaptı, bir milyon yıl içinde Jungkook'un oğlunun yanına yaklaşmasına izin vereceğini hiç düşünmemişti ama birkaç dakika önce olanlar, şimdiye kadarki en büyük pisliği yaptığını gösteren bir kanıttı.

Hoseok'un aramak için telefonunu aldı.

"NE yaptın!"

"Biliyorum beni bu bu sikik konuda kötü hissettiriyorsun."  dedi Jimin yüzünü eline gömerek.

"Tamam özür dilerim keşke yanında olabilseydim."

Jimin içini çekerek, "Yapılması gerekeni yapmak  iyi, yolumuza devam ediyoruz, umarım sonunda pişman olmam."

Bir süre sonra Hoseok ile konuştuktan sonra telefonunu kapattı, odasına bir siyah saçlı  geldiğinde yatmaya hazırdı.

"Annecim?"  Dae, Jimin'in odasında pembe peluşunu tutarak dururken küçük bir ses duyuldu.

"Sorun ne birtanem?"

"Bir kabus gördüm, seninle yatabilir miyim lütfen?"  dedi küçük bir sesle.

"Evet buraya gel." dedi Jimin, Dae'nin kendisine katılması için yatağını okşadı. 

Dae yatağa atladı ve Jimin'e sarılmak için hızla hareket etti. 

Oda çabucak Dae'nin yumuşak horlamaları ve Jimin'in aşırı düşünen zihniyle doldu.

————