Climb Every Mountains [You Are The Reason #1]

CLIMB NINETY-FIVE: DAY 095; EPILOGUE

Kabado akong nakaupo sa harapan at mahigpit na hawak ang toga ko. Graduation day na namin at tapos na ang paghihirap ko sa college.

Napalingon ako sa katabi ko nang maramdaman ang dalawang mainit na kamay na binalot ang magkahawak kong kamay.

"Don't be so nervous. Geez." Napairap na lang ako dahil sa pagtawa nito.

"Bakit ba, kinakabahan ako talaga, eh." Muli itong tumawa.

"Why are you so nervous ba?"

"Ewan." Ewan or ayaw ko lang talagang aminin? Kinakabahan ako sa napag-usapan namin na 'propose' kuno niya.

Nang matawag ang pangalan ko ay nakangiti akong umakyat ng stage. Ang saya lang matawag na Magna Cum Laude. And yes, hindi ako ang pinakatop.

"Girlfriend ko 'yan!" Nang dahil sa sigaw ni Frost na may filipino accent pa ay masaya akong napangiti at humarap sa camera habang nakataas ang hawak na medals at certificate.

"Let us all clap as I call Ice Frost Radar as Summa Cum Laude." Maraming napatili at napapalakpak and as her proud girlfriend, mas tinalbugan ko ang mga fans at cheerers ni Frost.

"Boyfriend ko rin 'yan!" Nginisian ako ni Frost bago nagpose sa camera kaya napailing na lang ako.

Pinapunta siya sa mic para sa 'speech' niya kaya muli akong kinabahan.

"First things first, I just wanna say thank you for all the teachers who taught us at napagtiisan tayong lahat na students. Thank you for all the hardworks, our professors. Thank you for being with us until the end at hindi niyo kami sinukuan kahit na napakakukulit at pasaway namin. Thank you, thank you, thank you." Nakita kong napangiti ang mga professors namin at maraming napapalakpak.

"Second, thank you for our parents because if not for them, hindi tayo makakapag-aral at makakapagtapos. Thank you for being one of our strength and motivation to study hard. Thank you for being there for us. Thank you, Mom, Dad. And of course, my Kuya. Thank you for always being there also, I really owe you alot.. Kuya." Lumingon ako 'kila Tita at nakitang kumaway-kaway pa ito kay Frost habang naluluha kaya natatawa ring kumaway si Frost. Awww, mommy's boy nga pala ito. Kahit si Kuya Thaw ay napangiti dahil sa pagtawag sa kaniya ni Frost.

"Third, thanks for all of my friends who never left my side. Thanks for being there at my worst, thanks for cheering me up everytime, and for helping me. Thank you for everything, 7 deadly sins." Natawa ang lahat sa huling sinabi nito. Sumikat kasi sila as 'seven deadly sins' dahil sa mga pauso nila.

"Maiiyak na ba kami?!" Rinig kong sigaw ni Jaq kaya muling nagtawanan ang lahat.

"Fourth, this is for her." Natahimik ang lahat (kahit ang professors and officials), kasama ako, nang marinig ang 'her'. I, again, remembered 'that' day, 'that' time.

"You don't know the whole story, yes. But I am telling you, she's an angel. She saved many lives. She sacrificed herself for us to live. She's our angel. I know she's listening to me now and I know she is smiling. I just wanna say that I miss her, and I am really really thankful for her, being there always for me. I would always want her to be my girl friend, because I already have my girl bestfriend." Tumawa ang lalaki at tumingin sa akin pero naalala ko siya.

"She's mean and flirt, that's what you see. But I swear, she's one of a kind." He let out a sigh and smiled, a genuine one.

"Rest in peace, Love. You will always be remembered."

"Ops! I'm not yet finish!" Pagbabalik niya sa masayang aura kanina kaya agad ding nawala ang tensyong namumuo.

"Last but not the least, I just wanna say thank you sa babaeng mahal ko." Napatili ang mga babae kaya napairap ako, kahit kabado dahil na naman sa sinasabi niyang 'proposal'. Errr.