"WE'RE HAVING A BABY!! I hope lola best gift po ito sa inyo" w-w-wait, what?! They are having a baby? Is this for real?
When I heard that, agad ako tumayo at umalis. No one noticed it kase lahat sila gulat. Even him. What is happening? Ohmyg! Shocks!! Saan ako pupunta? Sino pupuntahan ko?
And then while thinking of what am I going to do, nag ring bigla phone ko and it was HIM! The audacity!! argh..
"Please let me explain" yan agan ang bungad niya sa akin.
"Punta ka sa apartment, now na." I told him calmly, gusto ko siya maka-usap. Gustong kong sakanya mismo manggaling. Ayoko maniwala. Fck!!
So ayun, kakadating lang niya at agad siyang lumapit sa akin.
"Hindi ko alam, hindi ko alam na buntis siya. Hindi ko ginusto, hindi ko sadya. Nagulat din ako. Ang sabi ko palaglag namin pero sinabi niya kay mommy. Hindi ko matanggap na akin yon kase hindi ko pinuputok sakanya! Hindi ko na alam gagawin ko. Ayokong mawala ka, wag moko iwan please!!" deretsong sabi niya.
"HINDI MO SADYA? ANO YON? MAY SARILING BUHAY T*T* MO AT BIGLANG PUMASOK SA P*K* NIYA? GANON BA? ANO BA? Wag na wag mong idadamay ang bata sa kamalian mo! Tanggapin mo kung ano ginawa mo!" oo mahal ko siya, pero mali na ipalaglag niya ang bata dahil lang mawawala sakanya mga gusto niya.
"Panindigan mo yan, and please. I hope this will be the last, kung hindi mo ako ulit papansinin okay lang. Basta tandaan mo na minahal kita, hindi bilang pinsan. Kung kasintahan, alam kong una palang mali na to. Pero sumubok ako, sumubok tayo. Hanggang dito nalang Kuya, mahal na mahal kita." those are my last words to him before leaving, sinubukan niya akong pigilan pero this is for the better.
For him, for his girlfriend and for the baby.
