Gidilmeyen Yol
İkiye ayrıldı yolum, sararmış bir koruda,
İkisine birden gidemeyeceğim için üzülerek
Ve tek yolcu olduğumdan uzun uzun ayakta durdum.
Ve gözümün görebildiği kadar aşağıya,
Ağaçların altına yolun kıvrıldığı yere baktım;
Ötekine yöneldim, diğeri kadar güzel görünen,
Ve belki de daha iyi olduğu iddia edilen,
Çünkü çimenlikti ve yıpranması gerekiyordu;
Fakat bu doğru olsa bile, oradan geçiş aynı derecede
Yıpratmıştı her ikisini de,
Ve o sabah aynı uzanıyordu ikisi de
Hiçbir adımın karartmadığı yapraklar altında.
Ah, bir başka güne sakladım ilkini!
Yine de bir yolun bir başkasını izlediğini bildiğim için,
Tereddüt ettim, hiç dönebilecek miyim diye.
İç çekerek anlatacağım bunu
Bundan yıllar yıllar sonra bir yerlerde:
Yolum ikiye ayrılmıştı bir ormanda ve ben-
Ben gittim daha az seçilmişinden,
Ve bu oldu bütün farkı yaratan.
Robert FROST
