Lunar Trifecta

Epilogue

After that night, after he send Sunna home, he never talked to Selene. The Moon Goddess want to talk to him but he's rejecting and even playing not to hear everything.

He's cold as ice but his emotions are hot as flames.

He misses her a lot.

He's longing for her.

As today, he's seated on the cloud where they're seated before. He's staring at the bracelet Sunna dropped before heading home. He wears it and never tried to take off, it's a treasure for him. It would make him insane if he'll lost it so he tied it on him.

"Deimos."

Upon hearing the Goddess behind him, he didn't care about looking behind. He didn't care at everything at all.

"If you're going to talk to me and face me, I would let you see Sunna."

With that, Deimos is faster than the lighting to face the Goddess.

Moon Goddess Selene smiled. "Are you okay?"

Deimos chuckled with sarcasm. "Do you think I would be finer than fine and good as good as you questioned me, if you gave me a chance to be with someone I get easily attached?!"

Selene sighed. "I could not do anything about it. The next blood moon would be next year, you can get attached to--"

"Never! They're not Sunna!" He exclaimed.

Moon Goddess don't have any intention to make this Guardian mad. She just suggested but she knows that she want Sunna for Deimos too.

"Alright, come with me."

"Where?"

"I'll let you watch her."

Mabilis pa sa alas kwatro na bumangon si Deimos at ibinuka ang pakpak.

Sabay silang lumipad at tinungo ang kastilyo ng Diyosa ng Buwan.

Hindi na mawari pa ni Deimos ang sariling nararamdaman sa isipang masisilayan niya si Sunna. Dalawang buwan na ang nakakalipas ngunit pakiramdam niya mahigit sa dekada ang pagkakawalay niya sa dalaga.

Agosto tres na ngayon at alam niyang kaarawan ng dalaga. Kung may pagkakataon nga lamang sana na makasama niya ito bibigyan niya ito ng regalo na hindi nito makakalimutan. O 'di kaya kung gusto niya ang buwan, hindi magdadalawang isip ang taga-bantay na ibigay ito, magalit man ang Diyosa ng Buwan.

Nakarating sila sa Kastilyo. Tila ba'y siya pa ang mayari dahil nauna siyang pumasok.

Dumulong silang dalawa sa silid na kung saan makikita ron ang buwan na kung saan, tanging ang lang Diyosa ng Buwan ang nakakaalam kung paano gamitin.

Sa pananabik ni Deimos, pakiramdam niya bibaliktan ang sikmura niya. Sinulyapan siya ng Diyosa kaya mabilis itong umayos ng tayo.

"Miss na miss mo naman yata." Napangiti ang Diyosa.

Hindi na sinagot ni Deimos ang Diyosa na siyang ikinailing at ikinatawa nito. Ito'y nagsalita ng baybayin. At iilang segundo pa umilaw na ito.

Hindi maipaliwanag na kasiyahan at kagalakan ang nabuo sa puso ni Deimos matapos makita si Sunna.

Humaba ang buhok nito at tila ba'y tumaas ito ng konti. Mabilis ang pagtibok ng puso ni Deimos at alam niyang si Sunna ang dahilan nito.

Nilapitan niya ang buwan. Hinawakan niya ito sa pagaakalang mahahawakan niya muli ang pisnge ni Sunna ngunit nagkakamali siya. Hanggang tingin na lamang siya.

Hinayaan na ng Diyosa ng Buwan si Deimos. Lumabas ito at malalim na napabuntong hininga at dumulong sa Hardin.

Umupo si Deimos sa tapat kung saan nakikita niya si Sunna.

Ito'y nakasuot ng pulang bistida. Napangiti si Deimos dahil 'yon ang bistidang suot niya ng bigyan sila ng pagkakataon na magka-sama sa panandaliang oras.

Mariin niyang tinignan ang ginagawa ni Sunna. Ito'y naglalakad habang may karga-kargang maliit na aso. Pumasok ito sa isang silid na mukhang pagmamay-ari niya.Naupo ito sa isang upuan habang kaharap ang sketchbook at lapis.

Namangha naman si Deimos matapos makita ang iginuhit na buwan ni Sunna. Pulang pula ito, katulad ng Lunar Trifecta na nangyari dalawang buwan pa lamang ang nakakalipas.

Sa hindi inaasahan, nagulat si Deimos matapos makita ang iba pang guhit nito na nakadikit sa dingding ng kwarto ni Sunna.

Napaawang ang bibig niya at hindi makapaniwalang napatitig rito.

Lahat ng naka-dikit ay mga pangyayaring nangyari sakanilang dalawa sa oras ng Lunar Trifecta. Naroon, ang unang pagkikita nila, ang pagkain nila, ang pagsuklay at paggawa nito sa buhok niya, ang pagsayaw sa buwan at ang halik na sinaluhan nilang dalawa.

Hindi makapaniwalang si Deimos sa nakita. Sa pagkakaalam niya, ang pill na binigay niya gamit ang halik nakakapag-pawala ng memorya, ngunit, paano ito na-aalala ni Sunna?

"I've made those pills change."

Tinig ng Diyosa ang nakapagpabalik sakanya sa huwisyo, tila ba'y nalunod siya sa katanungan kung bakit nangyari 'yon.

Nilingon niya si Selene. "A-ano?"

Selene smiled at him. "I'll let your paths crossed again and after that, you're free."