Patim kanıyordu. Beni bir insan zannetmeyin. Ben bir kediyim. Adım Shy.
Bir çöp kavgası yapıyordum. Mahallenin aptal kedileriyle saç baş yoluşuyoruz.
Kahretsin! Kuyruğumu da ısırdılar.
Ben:Yeter artık. Bu kavganın sonu yok. En sonunda açlıktan birbirimizi yicez.
Diğer başka kediler karşı çıktı: Kapa o işe yaramaz ağzını hemen. Yoksa patimden bir kaza çıkacak sürtük şey!
Yere tükürdüm ve oradan uzaklaştım. Aklım bu kedileri almıyordu. Pöf...
Açlıktan ölüyordum. (önceden dediğim gibi) Mahallede kendimi acındırarak gezdim. En sonunda bir kadın beni kucağına aldı. Yumuşacık göğsüne başımı dayadım ve şirin bir uykuya dalıverdim.
Uykudan uyandığımda kendimi bir kafeste buldum. İçerde bir kaç börek vardı. Çiğnemeden yutuverdim. Mmm... Lezizdi. Aniden insan sesleri duydum.
- Kedinize ne zaman iğne yapalım.???¿
- Şimdi uygunsa.
İğne miiiiiiiiiiii¿¿¿ Miyavv!
Her yer ciyaklamamla inleyiverdi. Resmem mahalle ayağa kalktı. Kafesimin kapısını kırdım. Ardından koştum. Hemde ölesiye...
2 saat sonra..
Popişim acıyor. Sabırsam sekiz tane uyuşturucu iğne darbesi aldım. Ardından da kuduz aşısı.
Ariana adlı bir kadın beni sahiplenmiş. Çok güzel bir kadın. Mankenmiş. Her yerinde botoks var. Bir de kadın her dakika makyaj yapıp sonra hemen tazeliyor. Ama o kadın her haliyle güzel... Kedi olmasam evlenirdim. Uff..
