Κεφάλαιο 1

21 5 1
                                    

                         ΔΑΝΑΗ
Κίτρινοι τοίχοι , πράσινα σιδερένια κάγκελα, η τέλεια παρομοίωση ενός κελιού της φυλακής φτιαγμένο για να σε κάνει να πληρώσεις για τα λάθη σου. Τι μπορεί όμως να έχει κάνει ένα 16χρονο κορίτσι σαν εμένα που να αξίζει αυτή την τιμωρία? Ένα προαύλιο γεμάτο παιδιά κι εγώ έξω από την πύλη τη αφετηρία του κακού περιμένοντας να πάρω την πρωτοβουλία να εισέλθω. Είναι άραγε αργά να γυρίσω πίσω στο ζεστό μου κρεβατάκι και να βυθιστώ στον γεμάτο όνειρα ύπνο μου? Αυτές τις σκέψεις διέκοψε η Αλίσια η φίλη μου. Το στήριγμα μου τα τελευταία έξι χρόνια. Σαν σήμερα θυμάμαι τη μέρα που γνωριστήκαμε. Ήμουν στην τέταρτη δημοτικού όταν μετακόμισε στο χωριό μας. Γίναμε φίλες αμέσως ,από η πρώτη στιγμή ταιριάξαμε …

- «Θα στεκόμαστε πολλή ώρα εδώ;» με ρωτάει

- «Απλά αφαιρέθηκα άντε πάμε» απαντάω

Κάπως έτσι ξεκίνησε η πρώτη μέρα στο λύκειο , το μεγάλο σχολείο .Μπαίνοντας μπορούσες να δεις παρέες παντού δεξιά ,αριστερά. Στο  σχολείο μας υπάρχουν δυο βασικές κλίκες, αυτή των αγοριών όπου προσπαθούν  μάταια να υποδυθούν τα playboys και η παρέα μου. Φυσικά υπάρχει και η κλίκα της Εύας όπου είναι ξινή μέχρι το κόκαλο και όπως φαντάζεστε έχουμε τις διαφωνίες μας . Τέλος πάντων πήρα την Αλίσια από το χέρι και κατευθυνθήκαμε στο παγκάκι της παρέας μας .

-«Καλημέρα παίδες» λέμε μαζί με την Αλίσια

-«Καλημέρα κορίτσια» απαντά ο Μάνος

-«Που είναι οι υπόλοιποι ?» ρωτάω ερωτά το προαύλιο θέλοντας να τους εντοπίσω.

-«ΑΑ ξέρεις τώρα η  Μαρία και ο Πάνος στην πίσω αυλή κάνουν τα δικά τους» λέει ο Σταυρός κλείνοντας μου παιχνιδιάρικα το μάτι « οι υπόλοιποι στον φούρνο τους έσυρε μέχρι εκεί η Ναταλία για να φάει τυρόπιτα πρωινιάτικα ούτε γκαστρωμένη να ήταν» προσθέτει γελώντας.

-«Α μάλιστα»  λέει άχρωμα η Αλίσια και καθόμαστε περιμένοντας τους.

-«Για πείτε πως πήγε το καλοκαίρι» ρωτάω αβέβαιη προσπαθώντας να σπάσω την αμήχανη σιωπή που απλώθηκε γύρω  μας.

-«ΕΕ ξέρεις τώρα κλασικά φροντιστήρια , βόλτες ,ξενύχτια , γνώρισα και μια κοπέλα αυτά τίποτα το ενδιαφέρον» λέει ο Σταυρός  πίνοντας αδιάφορα μια γουλιά από τον καφέ του.

-«Α μάλιστα»  λέω  φυσιολογικά ενώ  κοιτάω την Αλίσια 

Για όσους  δεν καταλάβατε η Αλίσια  είναι ερωτευμένη με τον Σταύρο δυο χρόνια τώρα άλλα  δεν του  μιλάει και το μόνο που καταφέρνει είναι να πληγώνεται. Μα καλά και αυτός τελείως τυφλός είναι το πράγμα κάνει Μπαμ η κοπέλα λιώνει για χάρη του και αυτός δεν έχει καταλάβει τίποτα  έλεος, τα αγόρια είναι άχρηστα εγώ εκεί καταλήγω.  Τις σκέψεις μου διακόπτει η τρελή  φιλενάδα μου με την γεμάτη τυρόπιτα μπλούζα.

HATE FULL OF LOVEWhere stories live. Discover now