《çeviri bölümü》
•Bucky Barnes•
Güneş ufku öperken yarı saydam perdelerin arasından parlayan çirkin, parlak bir ışık geliyordu.
Oda serindi, sabahın erken saatleri, tekrar uyuyabilme umuduyla battaniyeyi daha yakına kıvırırken nemli hava toplanıyordu.
Bir şey farklıydı, iki yüz kilo ağırlığındaki bir kas kütlesi ve süper serum üstünde yatıyordu.
Kirpiklerinin çenende dalgalandığını hissederken yavaş nefes alsan da soğuk nefesin, adamın yüzüne düşüyordu.Bir bacağı yukarıda ve vücudunun üzerinde, şekilsiz bir 'U' oluşturuyordu. Çenesi göğüs kemiğinde dinleniyor ve burnu boynunu gıdıklıyordu.
İki aydır birlikte olmanıza rağmen birlikte geçirdiğiniz ilk gecenizdi, sana zarar verme korkusundan gece üç saat zar zor uyumuştu ve bunu sana yüklemek istemiyordu.
Dün gece, kabusların uykusunu rahatsız etmesi oldukça nadir olsa da, geçmişindeki iblislerin onun ne yaptığını ve neyi hak ettiğini unutmasına asla izin vermediklerini söylemişti.
Eğer öyle bir şey olursa ona dokunmayacağına ve bir an önce odadan çıkacağına dair söz vermiştin, senden önce uyuyakalmıştı, hala kot pantolon ve tişört giyiyordu ama aslında uyuyordu.
Yanında metal kolu sana doğru kıvrılan, seni içgüdüsel olarak memnun bir uğultu ile kendine yaklaştıran uyuyan meleği uyandırmak suç olurdu ama Yüce İsa, işemek zorundaydın.
Elini saçlarına götürdün. Dokunuşunu hissettiğini hafifçe çatılan kaşından anlamıştın. Hafifçe yerinde kımıldandı.
Uykulu çelik maviler göz kapaklarının arasından bakarken göğsünde bir nefes aldı, ancak hızla tekrar huzurlu uykuya geri döndü.
En sonunda son çabalarla yatağın ucuna doğru kaymaya çalıştın ama güçlü kollar bir sızlanma ile etrafına sarıldı. "Bir tanem, hayır, hayır, benimle yatakta kal."
"Buck.." mavi bir fırtına ve dudak bükülerek çatılan kaşları görmek için arkana bakarken üzgünce iç çektin.
"Bebeğim, çok rahat ve yumuşaksın. Her gün seninle yatmak istiyorum. Yatakta kal." Seni göğsüne yaslayarak burnunu boynuna soktu ve oraya yumuşak öpücükler kondururken seni iyice kendine doğru çekti.
"Hiç bu kadar iyi uyumamıştım, sonsuza kadar uyumak istiyorum." Hâlâ uyku sersemi olduğu için söylediği şeyleri anlamakta güçlük çekiyordun.
"Tuvalete gitmem gerekiyor Bucky, sonra geri döneceğim, tüm gün yatakta kalabiliriz, söz veriyorum." Yüzünü görmek için başını eğmiş, ardından alnına öpücük kondurmuştu.
"Harikasın." Bucky sessizce mırıldandı ve bileğine yumuşak bir öpücük bıraktı. "Şimdi acele et, bana geri dön bebeğim."
"Her zaman döneceğim Bucky."
sabahları böyle şeyler yaşamayacaksam neden yaşıyorum biri bana bunu açıklasın dnjakalwldlclksak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
multifandom imagine
Fanfiction❝𝐚𝐥𝐥 𝐨𝐮𝐫 𝐝𝐫𝐞𝐚𝐦𝐬 𝐜𝐚𝐧 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐭𝐫𝐮𝐞, 𝐢𝐟 𝐰𝐞 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐭𝐡𝐞 𝐜𝐨𝐮𝐫𝐚𝐠𝐞 𝐭𝐨 𝐩𝐮𝐫𝐬𝐮𝐞 𝐭𝐡𝐞𝐦.❞ [𝒎𝒖𝒍𝒕𝒊𝒇𝒂𝒏𝒅𝒐𝒎 𝒉𝒂𝒚𝒂𝒍 𝒆𝒕] lucedelnord © 2021