<Levi's Sight>
Hızlı adımlarla koridorları teker teker aşarak Yachi'nin odasının önüne ulaşmıştım. Kapıyı tam açacakken içeriden başka bir ses daha yükseldi. "Mhm!" Eğer ki düşündüğüm şeyse Nobara'yı ne olursa olsun evden atacaktım. Hışımla kapıyı açıp içeri daldım. Fakat böyle bir manzara görmeyi beklemiyordum. "Yemen lazım Yachi! Eğer yemek yemezsen sağlıklı olamazsın. Seni zayıf görmek beni çok üzüyor!" Söylenirken aynı zamanda Yachi'nin ağzına elindeki sandiviçi tıkmaya çalışıyordu. Yachi mızmızlanıyor, az önce çıkardığı gibi sesler çıkarıyordu. Nobara bana sorgulayan bakışlar atıyor, Yachi ise gözleri dolu bir şekilde ağzına sandiviçi tıkmaya uğraşan Nobara'ya ayak uydurup sandiviçi çiğnemeye çalışıyordu. "Ne var?" Diye sordu Nobara. "Bir şey olmadı, sizi kontrol etmeye geldim sadece." Nobara bana bakmadan "Tm." Dedi. Kapıyı yavaşça çekip kapadım. Şimdi ise ilgilenmem gereken başka bir problem vardı. Eren'i en son bıraktığım yere doğru adımlamaya başladım. Pekala bunu da beklemiyordum. Neden beklenmedik şeyler hep benim başıma gelir ki? "Ne yapıyorsun Eren?!" Eren yeni aldığım koyu şarap kırmızısı koltuk takımımın üstüne tepinip zıplayarak şarkı söylüyordu. Benim geldiğimi anladığında olduğu yerde dona kaldı. Aramızda bir kaç saniye boyunca geçen garip bakışmayı saymazsak şoku üstünden atlattığında konuştu: "Pardon hocam! Ağzıma takılmış." Bu çocukla ne yapacaktım gerçekten bilmiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•YARRA• | b×b
Fanfiction<eren x levi > •Yarra isimli ilk fan fiction• >Yetişkin içerik vardır. Rahatsız olanlar okumasın ♥
