Conanın ölmesinden sonra etrafta kalanlar ölecekleri gunu bekledi ve bir kuytuta saklandı belki hepside ölecekti ama ölmek istemiyordu kasabanın dısında her yanı kanlar içinde siyah bir örtü altında mavi maskeli birinin kaldığını öne süren adam beni ona götürdü adam haklıydı mutfagının camından rahatlıkla görünen katil uzun boylu siyah biriydi bir an onu yakalamak geçti içim den ama onu kaybedemezdim zavallı köylü ve ben az sonra olacakları bilmeden eceline susarcasına evin al katına daldık katil ışıkları kapatmıstı etraf karanlık ve sessizdi sessizlik uzun sürmedi adamın çığlık sesleri ve haykırışları korktum öleceğimi biliyordum ama karanlığın arasından ince ve sinsi bir ses geldi daha değil john bu ses tüylerimi diken diken etmişti kafama aldığım darbeyle yeri boylamam bir oldu uyandığımda duvarda herzamanki gibi bir yazı vardı sıra sanada gelecek john ....
