Being Monteverde's Wife

|3| I'm Sorry

Mahigit isang buwan na ako dito sa mansion nina Russ. I'm trying to escape everyday pero palaging nahuhuli ng mga tauhan niya. Mga epal ampota.

Nandito ako ngayon sa kulay black na king-sized bed  ni Russ. And he's in the bathroom, taking a bath. Nakakagalaw na ako ngunit bigla-bigla na  lamang ako nahihimatay. Ewan ko ba.

Nakaisip na naman ako ng paraan upang makatakas.

Inayos ko na muna ang kama niya. Malaki naman kaya okay na okay. Itinapon ko ang dalawa kong tsinelas na leather black sa bintana. At nagtago na sa ilalim ng kama. I became silent. Tumahimik ako at ginawang banayad ang paghinga upang hindi niya marinig.

Biglang bumukas ang pintuan at nakita ko ang paa ni Sona. She immediately panicked when she saw that I'm not in his brother's bed. Alam niyang naliligo si Russ.

Napangisi ako. Napalayo rin ang loob ko kay Sona. Close na kami ngayon ng eldest brother nila, si Dadivoso Orphic Monteverde.

"Axi?"Sona called. I stiffled my laughs. Nakakatawa sila, bakit nila tinatrato na parang prinsesa? Golddigger ako, alam nila pero bakit gan'to sila trumato sa 'kin?

"KAPEL! AXI IS GONE. WALA NA NAMAN SIYA!"she shouted before running towards the window.

"She jumped?! We're in the fourth floor for Pete's sake!"she shouted again.

Biglang bumukas ang pintuan ng banyo kung sa'n naligo si Russ, he was running also.

"Fuck. Sana hindi nalang ako naligo."galit na utas ni Russ."Pa'no kung may kumuha na naman sa kanya? Baka may mangyari na namang masama sa kanya, pinagsamantalahan siya nung Junjun na 'yon. Tangina."narinig ko ang bahagyang panginginig ng boses ni Russ. He's 23 years old pero napakaiyakin. Mabuti pa akong 20 years old, 'di iyakin.

"Hindi mo kasalanan iyon."tanging nasabi ni Sona.

"Let's find her."sabi ni Russ. Sabay silang lumabas ng kwarto. Pagkalabas na pagkalabas nila ay sinarado ko ang pintuan at ni-lock at sinarado na rin ang bintana.

Nagulat ako nang biglang bumukas ang pintuan. It revealed a topless Dadi Orphic. Dadi is the abbreviation of Dadivoso, gawa-gawa ko lamang.

"Oh, Dadi Orphic, how did you know na I'm here?"I teasingly said. May dala siyang susi. He smirked,"Kilala kita Lola Xia."I glared at him.

"Shut up uncle."I fired back.

"Okay auntie."with that, we both threw a disgusted look at each other.

"Kadirdir."sabay naming sinabi kaya natawa na lamang kami.

"By the way, Xia, may nadala pala ang tauhan ni Russ, hindi ipinakita sa kanya dahil baka magwala."Orphic said. Mukhang alam ko na kung ano iyon.

"Uh-oh, mukhang napanood niya na ata. See you, Xia."he then went out. Before I could even process what he just said, I saw a crying and devastated Russ in front of me. He then went to me and hugged me very tight. Halos hindi ako makahinga sa higpit nito.

"Bitaw."matigas kong sinabi. Ngunit mas lalo niyang hinigpitan. Papatayin niya ba 'ko?!

"Bitaw!"sigaw ko. He didn't flinch. He just shooked his head.

"A-Ayoko... I'm sorry, Axi.. sorry sorry."paulit-ulit niyang sinabi.

"Wala kang kasalanan."tanging naisagot ko.

"Kasalanan ko. Gagawin ko ang lahat mapatawad mo lang ako, Axi."singhot niya bago bumitaw sa yakap niya sa akin. Nakahinga ako ng maluwang.

"Bakit hihingin mo ang kapatawaran ng isang golddigger, Russ?"I asked nonchalantly. His mouth went agaped and his jaw clenched.

"I-I didn't mean t-to say it..."he said, his voice was laced with so much regret.

"Whether you mean to say it or not, you still embarassed me. In front of people."I calmly said which made him gulped. I turned my back against him bago bumalik sa kama niya. Tangina, bakit kase 'di ako makatakas dito? Parang kinukulong ako, ah. Hindi ako aso at lalong hindi ako laruan.

"I-I'm sorry..."he sobbed. I suddenly felt like my heart just beated fastly but I ignored it.

Ano? Nahulog ka na nga mas mahuhulog ka pa?! Ang rupok mo namang puso ka, sarap mong lagyan ng semento para tumigas.

"It's fine, Russ. What's done is done. So... wala tayong magagawa."mahinahon kong sinabi bago humiga sa kama at nagtaklubong ng kumot.

Maybe, I need to sleep para makapag-isip ng paraan para makatakas dito.

Pero kung makatakas nga ako...

Saan naman ako pupulutin? Saan ako tutuloy?

I groaned loudly, tanginang buhay 'to.

I felt that something just violently moved.

"What happened?"nag-alalang tanong ni Russ.

"Wala. At kung meron man, wala kang pakialam."malamig kong sinabi bago ipinikit ang mga mata. Nakataklubong pa rin ng kumot ang buong katawan ko, pati mukha.

"I'm sorry, Axi."malungkot nitong sinabi. Umirap lamang ako.

Hindi ko alam kung kailan ko siya mapapatawad...

Oh, baka hindi ko na talaga kayang magpatawad...