My Little Bird

Chapter 4

"EMMA O' CONNOR, CAN YOU TELL ME WHY YOU ARE THIS LATE? AGAIN!" Met een rood gezicht sta ik in de deuropening van het klaslokaal. Meneer Cole staat me nu wel heel erg uit te schelden. Veel had je niet aan hem. "Ehm I had a little crash with my cycle." zeg ik maar. Cole is even stil.

"Ok then! Sit down! But don't let it happen again!" Ik knik en snelwandel naar mn vaste plekje naast Hayley. Die meteen tegen me begint te praten maar ik hou mn vinger voor mn mond. Ik moest al nakomen, ik wilde niet ook nog er uitgestuurd worden. En je wilde Cole absoluut niet heel boos zien. Natuurlijk was hij net ook boos, maar dat was nog niks. "Ok class, grab your calculator. Emma, you can just begin with chapter 1 on the first page." Ik zucht en pak mn boek. Hoofdstuk een, eerste bladzijde. Ohnee dit is echt moeilijk, dit lukt me nooit' denk ik als ik de sommen zie met allerlei rare frutsels eraan. Misschien dat Hayley de antwoorden al heeft. Ik geef haar een por. "Psst Hayley, do you have the answers of page one?" fluister ik. "Yea, wait...." Hayley bladert door haar schrift. Nee hè, ze heeft al vet veel gemaakt. Dat moet ik dus ook nog allemaal doen. "Here you go." fluistert Hayley en schuift haar schrift naast die van mij. "That's a square." lees ik. Wat? in het boek moet ik hele andere dingen beantwoorden. Dus als ik de kaft van het boek zie, kom ik er al gauw achter dat dit niet mijn boek is. Waarschijnlijk is hij van Liam! Dat betekent dus, dat ik hem nog een keer moet zien! Yes! Ineens ga ik glimlachen. "Emma Maths isn't that nice" Zegt Hayley. Ik moet lachen. Ik schrijf maar gewoon de antwoorden van Hayley over. Na een kwartier ben ik weer helemaal bij. Hoef ik het thuis ook niet meer te doen. "Ok class....-"

Ineens klopt er iemand op de deur. Cole zucht en roept. "Come in!" De deur gaat open en Liam komt naar binnen lopen. Mn mond valt open. "Ehm Mister Cole." Mn ogen worden groot. Zat Liam hier op school?! "Yes?" zegt meneer Cole.

"I made the test." Liam geeft Cole het proefwerkpapier. "Thanks Liam, how did it go?" vraagt Cole. "Oh I think I made it well" zegt Liam en lacht. Zijn lach was absoluut de liefste en mooiste lag van de wereld.

"Emma, are you ok?" vraagt Hayley ineens als ze mn gezicht ziet. Ik zeg niks, het enige wat ik doe is mijn hand in haar gezicht duwen terwijl ik nog steeds recht naar Liam kijk. "Hmmprff mmmlblrf" Met mn hand tegen haar gezicht kan Hayley niet goed praten nee. En dat was ook wat ik wilde, dat ze me alleen nu even liet staren naar hem. Gelukkig kijkt niemand naar ons, omdat ze aan het schrijven zijn. Als Cole naar Liam knikt draait hij zich om en loopt weer richting de deur. Maar dan blijft hij staan en kijkt in mijn richting. Zn ogen worden groot. Ik moet er nu vast heel raar uitzien, omdat één van mn armen recht opzij in Hayleys gezicht is gedrukt en ik hem aankijk alsof hij een beer op een koe met eenhoornvleugels is. Hij slikt en loopt al kijkend naar mij naar de deur. Mn ogen volgen hem en als hij de deur uit wil lopen, knalt hij tegen de deurpost, omdat hij niet keek waar hij liep. Ik giechel als ik hem even later op de gang hoor. "Auw."