Chapter 6

519 23 7
                                    

Met veel lawaai gooi ik de voordeur open. M'n tas gooi ik ergens halverwege de gang op de grond. Het ding raakt met veel kabaal het kleine antieken tafeltje. Shit! Ik draai me om en kan nog net op tijd de oude vaas opvangen. Pfew, net op tijd. Dan hoor ik m'n moeder de trap af komen. Snel probeer ik overeind te komen, maar ik stoot met m'n voet het tafeltje om. ''Emma?'' hoor ik mijn moeder zeggen. ''JEZUS EMMA! Wat doe je nou weer onhandig!'' Ik sta op en draai me om naar het boze gezicht van m'n moeder. ''Die vaas heb ik van oma gekregen! Hier, geef aan mij!" schreeuwt ze boos. Met m'n gezicht naar de grond gericht loop ik naar m'n moeder en geef haar de vaas. ''Naar je kamer! En rap een beetje!'' Ik pak m'n tas van de grond en probeer het tafeltje recht te zetten. ''Verdorie Emma, laat mij dat nou maar doen, voordat je alsnog iets breekt!'' ''Oke oke'' zeg ik. ''Ik probeerde alleen maar te helpen.'' M'n moeders gezicht wordt alleen maar nog roder. ''Niet zo brutaal jij! Naar je kamer zei ik!'' Snel ren ik de trap op en gooi de deur van m'n kamer achter me dicht. M'n moeder kon soms zo boos worden om helemaal niks! Ze werkte hard en ik had het gevoel dat ze haar stress op mij afreageerde. Shit! Ik zou na school naar Liam toe gaan! Ik wilde me nog even omkleden enzo, ik had vanmorgen niet echt op m'n uiterlijk gelet. Ik laat me op m'n bed vallen. Wat moet ik nou? Ik kijk om me heen. M'n ogen stoppen bij het raam. Zou ik...?

''Oh ik hoop dat dit werkt.'' zeg ik tegen mezelf. Ik had me nog snel even om kunnen kleden. Ik haal diep adem en kijk door het open raam naar beneden. 1...2...3! Ik zet me aan het venster af en beland op het dak van de schuur. Ik zou Emma niet zijn als ik niet meteen omviel. En ja hoor, ik kan m'n evenwicht niet bewaren, rol van het dak af en beland met een harde klap op de grond. Het kon slechter. Kreunend sta ik op. Dat wordt een blauwe plek. Ik check nog een laatste keer of m'n moeder me niet gezien heeft. Gelukkig, ze stond niet buiten en had me niet gezien. Die was natuurlijk weer aan de drank. Dus ren ik zo snel als ik kan naar Liam's huis.

Liam's P.O.V.

Onrustig loop ik heen en weer in de woonkamer. Ze zou het toch niet vergeten zijn? Ik had haar mijn adres gesmst dus dat kon het ook niet zijn. Misschien was haar telefoon stuk? Nee, dat zou wel heel toevallig zijn. Ik denk na. Ik had haar natuurlijk uit school moeten halen, zodat we samen naar mijn huis konden lopen. Maar nee hoor, daar was ik natuurlijk veel te zenuwachtig voor. Ik hoor Ruth de kamer inlopen. "What's up little brother?'' Ik zucht. ''You don't even say that you don't like it when I call you like that.'' zegt ze vol ongeloof als ze op de bank neerploft. ''This is serious business.'' 

''After school I-''

*TRRRRIIIINNGGGG* De bel gaat. Er verschijnt een glimlach op m'n gezicht. Ruth haalt haar schouders op. ''Don't worry Li.'' zegt ze en zet de tv aan. Snel loop ik naar de deur en doe open.

''Hey Emma!'' zeg ik blij.

Emma hijgt uitgeput en leunt met haar handen op haar bovenbenen. 

''...Ha...Hay Liam....How....are ya?'' zegt ze hijgend en tilt haar hoofd op om me aan te kijken.

''I'm fine...but eeuhm....How are you?''' zeg ik en trek een wenkbrauw omhoog.

''I'm sorry...I'm late...'' Ze ademt diep uit. ''I'm fine...I think''

Ik kijk haar onderzoekend aan. ''Come in!'' Emma recht haar rug en glimacht.

''Thanks.'' zegt ze en loopt naar binnen als ik de deur voor haar open houdt. Ik doe de deur achter haar dicht en kijk naar haar. Ze staat midden in de kamer stil en kijkt om zich heen. Ze had prachtig lang donkerbruin haar met in de puntjes een slag. Haar mooie groene ogen schitterden. Ze was echt prachtig. Haar ogen ontmoeten mijn blik.

Ze glimlacht. ''What?'' 

Ik bloos en kijk naar de grond. ''Oh nothing.''

''OOOEEEH LIAMS IN LOOVEEH'' hoor ik Ruth vanuit de woonkamer roepen.

Emma draait zich verbaast om. ''That, Emma, is my sister.'' zeg ik. 

Emma giechelt. ''Let's go upstairs.'' zeg ik.

Ruth komt naar ons toe gelopen met een brede glimlach op haar gezicht. Ik werp haar een boze blik toe. ''Hey, I'm Ruth.'' zegt ze en glimlacht naar Emma terwijl ze me in m'n zij prikt. Ik schiet direct een meter naar links. Emma moet lachen. ''Emma'' zegt ze. ''Hey Emma, have fun with my brother.'' zegt ze giechelend en loopt naar de keuken. 

My Little BirdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu