Creepypasta OC Tanıtım / İnceleme

<Anonymous Hikaye>

Milan 6 yaşından önce yeterince mutlu bir hayata sahip küçük bir kız çocuklarından farkı yoktu. Babası ona her fırsatı sunuyor ve Milan' ı her seferinde daha da mutlu ediyordu. Milan asla şımarık bir çocuk olmamış, olmaya da yeltenmemişti. Her zaman uslu, yaratıcı ve düşüncelerinde de hem haklı olup hem de kendini koruyabilirdi. 

Büyüdüğünde babası gibi büyücü olmak istiyordu. Babasına onun gibi olacağına dair birçok kez söz vermişti. Hayali büyücü olup ailesini bütün kötülüklerden koruyan şövalyelerden olmaktı tabii başta erkek kardeşi Javed gelmek üzere. Fakat 6 yaşına bastıktan aylar sonra babası ile annesi içinde şiddetli cümleler bulunan tartışmalar, kavgalar etmeye başlamıştı. En sonunda annesi her kavgasından sonra üzülen çocuklarını daha fazla üzmek istemiyordu. Kendine yeni bembeyaz bir sayfa açmaya karar verdi ve başka bir adama aşık oldu. Aynı zamanda babasıysa başka bir kadına ilgi duymaya başlamıştı. Ancak her şey daha kesin değildi. Kesin bir konuya getiren son damla annesinin aşık olduğu adamdan hamile kalması oldu. Bütün aile bu haber ile anında parçalandı.

O gün babası evden ayrılmaya karar verdi. Milan babasının arkasından çorapları kana bürünene kadar koşmuştu. Babası onun her şeyiydi. Hayata olumlu bakmasının tek nedeni oydu fakat Milan ne kadar bağırsa da ne kadar koşsa da kalbi kırılan adamı eve geri getiremedi. Yaralanmış olan ayakları ile olduğu yerde sadece çökmüştü, bir süre sonra sonra da ağlamaya başlamıştı. Sulu gözlerini araladığı zaman karşısında duran ağaçta bir gölgenin olduğunu fark etti. Gölge ona yaklaşıyordu ve en sonunda Milan' ın önünde durmuştu, ona bakıyor ve gülümsüyordu. Gölge biraz öyle kaldıktan sonra bir anda kayboldu. 

O gün eve umutsuz bir şekilde yeni babası ile döndü. O günden sonra yeni kız kardeşi doğana kadar eskisi gibi mutlu olamadı. Eski neşesi yoktu, iyice annesinin büyük değişikliği ile utangaç olmuştu. Kendini en küçük bir şeyde koruyamaz olmuştu ki bazı arkadaşları kardeşini koruyamadığı için onu suçluyor ve ona kızıyorlardı. O ana kadar ise babasından kalan tek şey olan oyuncak ayıcığı Darker yanında duran tek dostu oldu. Zamanla geceleri daha çok uyanık kalmaya başladı. Geceleri uyuyamıyor sabahsa bünyesi dayanmadığı için uyuyakalıyordu ve annesiyle yeni babası bundan pek hoşnut değildi. 

Kız kardeşi doğana kadar Milan yeniden mutlu olsun diye çok uğraştılar fakat yeni kız çocukları doğduğunda Javed' den bile ilgilerini çekmişlerdi. Milan sabaha kadar uyanık kaldığı için sabah karnı aç olduğundan ağlayan kardeşini duyuyor ve her duyduğu zamansa kafayı yiyecekmiş gibi oluyordu. Annesi sabah yorgun olduğunda Milan' ı kaldıramıyordu, Milan ise okula her seferinde geç kalıyor ve haliyle öğretmeninden azar işitiyordu. Kız kardeşi gürültü yaptığında annesi onu gülerek izliyor fakat Milan sadece önemsiz bir bardak kırdığı zaman annesi ona şiddet uyguluyordu. İlkokulda bunlar olur iken kendine başka bir umut bulmuştu Milan, kendinden bir yaş büyük olan bir çocuğa karşı boş değildi ama ne yazık ki aşkı platonikti. Sınıf arkadaşları bunu fark etmişti çünkü Milan çok belli ediyordu.

Bir gün okulda arkadaşı gelip hoşlandığı çocuktan neden hoşlandığını sordu. Milan cevap veremeyince saçı bozulup karma karışık olana kadar saçını çekmişti. Milan bu durumu ne öğretmenine ne de ailesine anlatmıştı. Aynı yıl içerisinde normalden daha ince olan burun damarlarının kanamaları oldukça artmıştı. 

Milan' ın yaşı geçtikçe içine attığı şeyler arttı ve onlardan kurtulmak için herhangi bir şey yapmıyordu. Ailesine karşı hissettiği kin, öfke, nefret ve kıskançlığı dışa vuramadığı için içinde onu parçalıyordu. En kötüsü ise onları ne zaman azaltmaya çalışsa daha kötü sonuçlar oluyordu. Milan gittikçe ruhsal olarak delirmeye başlamıştı. 

...

Hikaye Hakkındaki Görüşlerim

- Öncelikle hikayeyi yarıda kestiğim için çok çok özür diliyorum ancak gerçekten yazarken bunaldım. Karakterin geçmişi gereksiz şekilde çok uzun ve saçma geldi. Yani bir psikoloğum ve bir hastamın o yaşına kadar yaşadığı her şeyi saniye saniye bana anlatıyormuş gibiydi ve bu da gerçekten sıkılmama yok açtı.

- Açık konuşmam gerekirse hikayeyi gerçekten beğenemedim. Creepypastaların bir noktada az ama öz bir şekilde bizi etkilemesi gerektiğini düşünüyorum. Bunu vurucu cümlelerle yapmak yerine uzun uzadıya yapınca bir noktadan sonra okuyucunun modu düşüyor ve okumayı bırakıyor.

- Yine buna her fırsatta değiniyorum ancak lütfen ama lütfen Türkçe dil bilgisi ve cümle, paragraf kurallarına uyun lütfen. Aynı zamanda noktalama işaretlerine de öyle. Elimden geldiğince buraya yazarken düzenlemeye çalıştım ancak kitapta bir noktadan sonra o kadar fazla yoruyor ki insanı, çoğu yerde anlamda kaynamalar olduğu gözüküyor. Bu durum benim için hikayeye özenilmediğini gösteriyor aynı zamanda. Bakın arkadaşlar hikayelerinizi bir kerede yazıp "Tamam ya oldu bu" diyerek paylaşmayın. Gerekirse 10-20 kez yeniden ve yeniden okuyun. Siz yazdığınız şeyi anlayabilirsiniz ancak onu okuyucuların da anlayabileceği şekilde yazmak zorundasınız. Tüm kelime, cümle, paragraf ve noktalama işaretlerini kontrol etmelisiniz. 

- Bu bölümde puanlama yapmamayı daha uygun bularak söylemeliyim ki üzgünüm ama gerçekten hiç beğenmedim hikayeyi. Hikaye üzerinde oturulup epey bir emek verilmesi lazım.