Creepypasta OC Tanıtım / İnceleme

<6 - Deady>

phenoz323

Tam İsim: Winter Allen Black

Takma Ad: Deady

Akrabalar: Emily Isla Black (anne/ölü), Harry Black (baba/ölü)

Yaş: 17

Sözü: Disapper in my eyes and obey me (Gözlerimde kaybol ve bana itaat et)

Nasıl Öldü?

Winter aslında normal olarak yarı şeytan yarı insan olan bir varlıktı. Bunu öğrenen polis memurları ve bilim adamları Winter' ı almak adına evine geldiler ama Winter evden kaçmaya çalışırken bedenine isabet eden kurşun sonucu insan tarafı öldü ve geriye sadece insan görünümlü bir şeytan kaldı.

Öldürme Biçimi: Deady öldürmez. Kurbanı olan insanları gözlerine bakmaya zorlar ve onları kendisine itaat eden bir köleye çevirir.

Kişiliği:

-Daima güler.

-İnsanları nedeni olmadan köleye çevirmekten hoşlanır.

-Ne kadar bir şeytan olsa da Zalgo' dan ölümüne nefret eder.

-Kölelerine lakap (proxy veya farklı bir çağırma şekli) takmaktan hoşlanmaz, onları isimleriyle çağırır.

-Zalgo kadar Slenderman' dan da hoşlanmaz ama yine de onun sığınaklarından birinde yaşar.

-En az Zalgo kadar güçlüdür ama insan yapısından dolayı zayıftır.

-Kendisine lakap takılmasından hoşlanmaz.

-Gömlek, etek veya takı/toka gibi şeylerden hoşlanmaz.

Görünüş: Siyah, dizinde biten saçları var. Kırmızı gözleri var ancak göz bebekleri yok. Ten rengi beyaza yakın ama tam beyaz değil. Vücudunda ve yüzünde belirsiz ne olduğu bilinmeyen kırmızı lekeler var.

Hikayesi:

İçerisinde kendine sürekli acı veren bir şeytan var. 12 dakika 23 saniye sonra kendisi yok olacak ve yerini acımasız bir yaratık alacak. Çok saf görünüyor. Mavi gözleri yavaşça yerini kırmızıya bıraktığında neler olacak? Yataktan kalktı mavi gözlü güzel kız, annesine yardım edecekti bugün.

(11 saniye 37 saniye)

Odasında bulunan banyoya girdi ve aynada gülerek kendisine baktı. Gözleri koyulaşıyordu ama bu fark edilecek kadar belli değildi.

(9 dakika 17 saniye)

Aşağıya indi güzel kız, etrafa gülücükler saçıyordu. Adım seslerine karışan farklı seslerde vardı. Oysa ki yavaş yavaş yaklaşıyorlardı.

(7 dakika 6 saniye)

Annesi de gülümsedi tatlı prensesine ve onu alnından öptü. Babasıysa bir şekilde kaçmayı bekliyordu sanki.

(5 dakika 24 saniye)

"Baba iyi misin? Çok garip gözüküyorsun."

(4 dakika 32 saniye)

"Evet tatlım sadece bir şeyi bekliyorum."

"Pekala."

(3 dakika 7 saniye)

Durum kötüleşiyordu. Şuan da bulundukları siteye giriş yapmışlardı bile silahlı insanlar.

(2 dakika 18 saniye)

Siren sesleri yaklaşıyor bunu fark ediyor ama umursamıyor mavi gözlü kız.

(1 dakika 59 saniye)

Polisler artık evin her tarafını sarmış bulunmakta, anlıyorlar onların küçük kızlarına geldiğini. Salonun ortasında birbirlerine korku ile bakan ailenin bu uzun bakışmalarını kırılan kapı bozuyor. İçeriye onlarca polis giriyor. Ağlamak istiyor küçük kız ama korkuyor. Çünkü buraya kendisi için geldiklerini biliyor.

(46 saniye)

"Hey n'oluyor burada?!"

Bir silah sesi geliyor, kulaklarını kapatmış bekliyor küçük kız. Yerde kanlar içerisinde yatan annesini görmek yerine o da onun yanına gitmeyi bekliyor sessizce.

(24 saniye)

Bir silah sesi daha. Sanırım en sona kendisi kalmıştı. Lanet adam o polisleri çağırırken anlamamış mıydı kendisinin de öleceğini?

(16 saniye)

Son silah sesi geliyor acı duygusu yok rahatça bırakıyor kendini yere Winter. O sırada aklında bir ses yankılanıyor. 

"Yerini bana bıraktığın için teşekkürler Winter."

Benim karakter ve hikayesi hakkında görüşlerim:

-Evet geldik en sevdiğim kısma. Sana en baştan artı ve eksilerini bam bam vururum tarzında bir konuşma yapmıştım ve bu hikaye ve karakter kötü. Net yani, çok kötü abi. Muhtemelen yaşı küçük bir kardeşimizsin şimdi sana aşağıda bu hikayeyi ve karakteri bir kenara bırakarak bazı tavsiyelerde bulunacağım.

-Öncelikle noktalama işaretlerini kullan. Cümlede özne, nesne ve yüklem gibi şeylerin yeri genellikle bellidir ancak senin cümlelerinin hepsi devrik cümle. Bir yerden sonra şiir okuyormuşum gibi geldi. Çoğu yeri kendim düzeltmeye çalıştım ancak bir yerden sonra da saldım artık. 

-Karakter hadi neyse de hikaye çok özensiz. 2 dakikada öylesine yazılmış bir hikaye gibi. Beni bir abin olarak görür müsün bilmiyorum ama benim bu kitap dışındaki diğer kitaplarımda yaptığım bir şey vardır. Öncelikle aklımdaki kurguyu kağıda döker ve defalarca o yazdıklarımı okurum. Yazım yanlışlarımı düzeltirim, noktalama işaretlerinde yaptığım yanlışları düzeltirim. Eksik veya fazla yazdığım yerleri düzenlerim. En son içime sindiği zaman hikayeyi yayımlarım. Bana inan ki bu hikaye bu konu başlıklarının çoğundan yoksun. Noktalama işaretlerinin eksikliği hikayeyi buraya yazarken beni çok zorladı çoğu yeri düzeltmeye çalıştım dediğim gibi. Bunun dışında bağlaç olan ve "dahi" anlamına gelen da/de cümlede her zaman kelimeden ayrı yazılır. Örneğin:

"Ben de geliyorum." ile "Kalemin bende kalmış." cümlelerindeki "de" ekleri birbirinden farklıdır. İkisinde de "bende" olarak görebilirsin ancak ilk cümlede gidilen bir yer ve oraya ben dahi geliyorum anlamı var ve cümleden de' yi çıkardığın zaman anlam bozulmuyor ancak diğerinde kalemin bende kalmış diyor buradaki "de" eki Türkçe dil bilgisindeki 4 hal ekinden birisi. Bulunma anlamı içeriyor. Bunlara dikkat etmen gerek.

-Son olarak seni kırmamak adına ben bu karakteri ve hikayeyi oylamayı düşünmüyorum. Karakterini incelemem için bana yazdığın için teşekkür ederim. Bundan sonra yapacağın karakterlerde bu tavsiyelerimi dikkate almanı isterim. Okuyucu açısından zorlayıcı şeyler yazmak okuyucuyu hem yazardan hem de okuduğu şeyden uzaklaştıracaktır. Konuştuğumuz gibi değil Türkçe dil bilgisine uygun olarak yazmamız gerekiyor. Mesela benim de çok sık yaptığım bir hata olan abi konusunda aslında ağabey yazmamız gerekiyor yazı dilinde. Ben şu an konuşma tarzında takıldığım için buna çok dikkat etmiyorum ancak bir hikaye vs. yazarken bunlara dikkat etmemiz gerekiyor.

-Yaptığım eleştirileri kırılmadan veya gücenmeden yapıcı eleştiri olarak görerek kendini daha fazla geliştirmek için elinden geleni yapmanı bekliyorum. Bu hikayeyi ve karakteri eğer isterse okuyucular 10 üzerinden puanlayabilirler ancak dediğim gibi ben bu bölümde puanlama yapmayacağım.