♡ AŞK YUVASI ♡

Sensiz yapamıyorum

2 gündür gözlerim de yaş kalmadı ağlaya ağlaya bi doktordan bir cümle bekliyordum sadece.

-Evlat

-Doktor bişey söyle uyandı mı ?

Doktorun yüzü asıldı.

-Hayır ama sabır etmelisin evlat sen dim dik durursan o da o gücü alır uyanır.

Doktor haklıydı kendime gelmem gerekiyordu ne yapıyordum ben aleda beni böyle görse çok kızar kendimi toparlamam lazım.

Eve gittim ve bir güzel duşumu aldım yiyecek bişeyler hazırladım kendimi toplamıştım onun uyanması için.

Hastaneye tekrardan gittim doktor bana yanına girip konuşabilmemi söyledi çok mutlu olmuştum belki uyanırdı böyle.

Önlüğümü giydim maskemi taktım ve yanına girdim.
O kadar masum yatıyordu ki yanına uzanmak istedim gözlerimden yaş geldi. Ama ağlamamaya çalışıyordum.

Yanına oturdum saçlarını okşadım güzel sözler söyledim.

Onun da gözlerinden yaş geldi ne olduğunu anlamadım hemen doktoru çağırdım.

-Doktooooorrrr

-Doktoooorr

Doktor koşarak geldi odaya.

-Evlat sen çık hemen

-Hayır çıkmam bana bişey söyle doktor bişey olmayacak ona demi

Doktor herşeyi denedi ama aleda ölmüştü hayata gözlerini yummuştu. Ben ise onsuzluğu düşünemiyordum. Rüyada gibiydim sanki hiç arabaya binmedik ve biz o kazayı geçirmedik.

Hepsi benim yüzümden olmuştu. Keşke ben ölseydim de o yaşasaydı.