Ailem

1. bölüm

İlk kitabım arkadaşlar o yüzden yazım yanlışı ve hattalardan dolayı şimdiden özür dilerim..

~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Dediğim gibi bu hatadan dolayı isterseniz hastanemiz size tazminat verebiliriz ." diyen doktora şok içinde bakıyordum bir tek ben değil ailem ailem zannettim ailem desen daha doğru olur .

En sonunda dayanamadım ve ayağa kalkıp " ya siz ne dediğinizin farkında mısınız sizin yaptığınız bir hatta sonucu ben hayatımı değiştiremem"
Sinirli nefes alıp vermeye başladım abim oturduğu yerden kalkıp yanıma gelip sarıldı bende abimin beline sarılıp dakikalardır tuttuğum göz yaşlarımı bıraktım

"A-abi ben b-ben yapmam sizden başka kimseye aile olarak görmem "
Dedikten sonra ağlamam daha da şiddetlendi. Odada bulunan biyolojik ailem yanıma gelip
"Biraz konuşa bilir miyiz kızım?"
Dedi biyolojik annem yani serma hanım abimden ayrılıp üvey aileme baktım bana bakıyordu annem kafa sallayınca kabul etim ve hastaneden dışarı çıktık.

Serma hanım bana bakıp derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı

"Kızım biliyorum senin için çok zor anlıyorum da ama lütfen bizide anla biz öz kızımızı tanımak istiyoruz lütfen " dedi ve göz yaşları'nı sildi

"Bakın serma hanım ben ... ben mutlu bir ailede büyüdüm annem babam ablam abim ve ben ...size hemen alışmamı beklemeyin lütfen ama denerim"

Serma hanım bı anda bana sarıldı bu hareketi beklemediğim için dondum ama onu kırmamak için hafif bir karşılık verdim .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yolları izlerken bugün olanları düşünüyordum ailem sandığım insanlar ailam değilmiş bu.. bu çok ağır şuan gerçek ailemle birlikte evlerine gidiyoruz onlar beni tanımak istediği için bu konuda annem ,babam ve abim çok destek çıktı derin bir nefes alıp araf'a mesaj atmak için telefonumu çıkardım

Kime: sevdiğim ❤️
Siz: hayatım işin bitince beni ara önemli

Yazıp gönderdim Araf benim nişanlım bu yaz evlenmeyi planladığım nişanlım o şuan bir operasyonda olduğu için mesaj yazmak daha cazip geldi adımın seslenilmesiye gerçek hayata döndüm bana çağıran ata bey yani gerçek babama baktım

"Eve geldik kızım gel " dedi derin bir nefes alıp arabadan indim karşımdaki ev ev değil saray gibiydi tamam bizde zengindik ama böyle bir evde yaşamıyorum annem yani melek annem küçük müstakil bir ev istediği için öyle bir evde yaşıyorduk ata bey ve serma hanımı takip ederek evin kapı önüne geldik serme hanım kapıyı çalınca hafif yaşlı tatlı bı teyze açtı kapıyı ata bey ve serma hanım içeri girince bende arkalarından girdim teyze

"Küçük hanım montunuzu alabilirim"
Diyen teyzeye baktım

"Adın ne teyze senin ?" Diye sordum

"Meryem"

"Meryem teyze küçük hanım ne adım Venüs Venüs de kızın yaşındayım ben senin " diyip montumu çıkardım ve astım

"Tabiki kızım" diyen Meryem teyzeye sıcak küçük bir tebessüm gönderdim ve beni bekleyen serma hanım ve ata beye döndüm anlarda bana bakıyorlardı serma hanım bana bakıp

"Gel kızım seninle konuşalım ve abilerinle tanış" dedi kafa salladım ama dedi şeyde kaldım abi?! Abiler!? Derin bir nefes verip salona doğru yürümeye başladım salona girince 3 tane adam vardı bana boş boş bakıyorlardı serma hanım ve ata bey oturunca bende tekli koltuğa oturdum ata bey bana bakıp konuşmaya başladı

"Kızım biliyoruz senin için zor ama bize bir şans ver istiyoruz ... Bu en büyük abin Kuzey bu onun bir küçüğü güney ve en küçük abin rüzgar" diye tanıtı sadece kafa salladım ve

"Beni biliyorsunuz adım Venüs "diyip arkama yaslandım serma hanım hanım bana bakıp

"Bize biraz kendinden bahsetsene kızım" dedi kafa salladım ve konuşmaya başladım

"Adın Venüs 22 yaşındayım hukuk okuyorum ve nişanlıyım" dedim nişanlı der demez herkes şaşkın bir şekilde bana baktı serma hanım

"Nişanlı mısın kızım " diye sordu kafa sallayıp

"Evet 1 yıldır nişanlıyım "diye cevap verdim en küçük abi olan rüzgar abi

"Daha kaç yaşındasın da nişanlandın "diye sordu

"Söyle söyleyim biz arafla çok önceden tanışıyoruz sevgili olduk yaklaşık bir 3 yıl sevgili süreci geçirdik sonra 2 yılık'da bir sözlü zamanımız şimdide nişanlıyım bu yaz evlenmeyi planlıyoruz" diye cümlemi bitirdim serma hanım

"Kaç yaşında kızım okuyomu?" Diye sorunca ufak bir tebessüm'le birlikle

" Hayır okumuyo polis kendisi 25 yaşında " diye cevapladım ata bey tam konusucağı zaman telefonun çaldı arayan Mert'i araf'ın silah arkadaşı

"Pardon bakmam lazım"

"Alo mert?"

"Venüs "

"Mert sorun ne yoksa a-arafa mı bir şey oldu ?" Diye sordum telefonda uzun bir sessizlik oldu sonra mert

"........."

Evet arkadaşlar ilk kitabımın ilk bölümünü yazdım umarım beğenirsiniz hatalardan dolayı özür diledim 🙂