Novel:I Played the Role of the Adopted Daughter Too Well
Türler:Fantastik, Romantik, Shoujo
Konu: Kitaba ilk girdiğimde amacım sadece hayatta kalmaktı. 'Daha uzun yaşamalıyım! Uzun ve mutlu ol! ' Bu yüzden elimden gelenin en iyisini yaptım. Kendi çiçek yolumda yürüyeceğim.
"Nereye gidersem gideyim, yanınızdaki koltuk benimdir. Hayatının geri kalanı boyunca kafamı okşayacağına söz verdin, değil mi?"
Orijinal romanda bıçaklanarak öldürülen en güçlü erkek karakter bana takıntılı gözlerle baktı. Hayır dersem, dünyayı yok edecek.
"Evet, onu öldüreceğim. O zaman sen de mutlu olacaksın, değil mi? "
Beşinci kardeş biraz deli görünüyordu.
"Buradan buraya benim toprağım. Ve seninki de. En büyük hayallerinizle nefes alabildiğim için mutluyum. "
Kıtanın en zengin kadını olan dördüncü en büyük kız kardeş haritayı açtı ve bunu söyledi. Onun gibi büyük bir hayalim yok dersem, bir felaket olacağını düşünüyorum.
"Tamamen yöneteceğin Kış Gündönümünü dört gözle bekliyorum." Bana hizmet eden uşağın yüzünde kahkaha yükseldi. "Verratoux'a bağlanmazsanız, yarın sabah kalbim duracak. Senin için sorun olmayacağına emin misin? "
Orijinal halef olması gereken ilk kız kardeşim beni hayatıyla tehdit etti. Ve bu en büyük sorun. Her nasılsa, babamın ağzını hafif bir gülümseme kaldırdı ve bu, orijinal babasından daha güçlü hale geldi.
"Bağımsızlık? O zaman dene. Bu topraklarda tek bir karıncanın yaşamasına bile izin vermeyeceğim."
“Kollarımı bırakıp kendi başına ayakta durabileceğini mi düşündün…”
Sonra takıntılı bir şekilde bana baktı. Hepsi tuhaf davranıyor. Her şey ters gitti. Ben sadece elimden gelenin en iyisini yaptım.
Site:Mangatr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
