Kabanata 11

3 2 0
                                    


I had a fistbump with the great asteroid. The sun was jealous.

"Bigay ni Agoncillo." inilahad ni Atreus sa akin ang isang papel. I oppened it and my heart felt light.

Kita tayo sa grass field, sa pinakahuling puno.
-Agons.

Agons? I chuckled lightly at that.

"May ideya ka?" he asked, pertaining to the letter.

Pwedeng sabihin niya ulit na binubully pa rin siya, pwedeng magpapasalamat, pwede ring magbaback-out na siya. Ewan.

Umiling ako sa kanya.

"Ikaw?" tanong ko.

Hindi niya ako sinagot at nanatili ang tingin sa daraanan papuntang classroom.

Hindi ako pinarusahan ng guidance. Hindi ko alam kung anong napagtanto nila. Vivien looks so mad at me every time I met her. Ang mga kaklase ko ay parang nakalimutan na rin ito na parang dumadaan talaga yan sa isang highschool.

I still gain no friends. Bukod sa mga kafrat kong babae. Wala ng iba.

It's only Atreus.

Pero ayos lang, hindi ko naman hiniling. Hindi lang kasi sapat si Atreus, sobra pa siya.

He's my "boyfriend." Unsure boyfriend. And Atreus is trying to prove it every single day.

Pagkababa ko sa jeep. Nandoon siya lagi sa waiting shed... hinihintay ako, at sabay kaming papasok.

I know you must think that this story is too juvenile.

Napakabata.

I want to show you my youthful days. Because this is the most beautiful days of your life. Your age. Your highschool. It is the time that we're immature. Why not? We have nothing to lose and it feels like we have everything.

It's all for keeps.

Nakita namin si Agoncillo na nakasandal sa puno. Papalapit kami ni Atreus nang makita kami at agad siyang tumayo.

His smile is too bright. He could put the sun on shame. Napahinto kami ni Atreus nang tumakbo siya papunta sa amin.

At nang makalapit na siya ay agad niya kaming dinambuhan ng yakap. Nabuwal ako sa kinatatayuan ko at hindi lang pala ako.

Pareho kaming napahiga ni Atreus sa damuhan habang tumatawa si Agons.

"Sandali!"

"Tangina!"

"Tangina ano 'to?"

I laugh with Agons but Atreus looks mad. Tinulak niya si Agoncillo paalis sa amin. Tumatawang umupo ako habang matalas naman ang tingin ni Atreus sa kanya.

"Salamat sa inyo!" he laughed.

Malaki ang ngiti ko sa kanya. Did they stop bullying him?

Nakaupo pa rin kami sa damuhan habang nagkwekwento siya.

"First week ko pa lang dito sa NLU ay alam kong mabubully na ako. Grupo ni Floyd ang talagang nanakot sa akin. Hindi nila ako tinatantanan. Araw araw sila kung mambully. Naglalagay ng tapong juice sa locker ko. Binabasa ang papel. Iniistorbo pag may ginagawa. Kinokorner at pinagtatawanan. Hindi kompleto ang araw nila kung hindi nila ako ginamit." he began.

I stared at the green grass.

"Hanggang sa isang araw, n'ong sinabi sa akin ni Atreus na meron siyang kapatiran at pwede akong sumali. Noong una, tinanggihan ko. Dahil maraming sabi-sabi tungkol sa frat. Hindi ako sasali ng ikakapahamak ko pa. Pero napagtanto ko sa huli, para matigil na sila Floyd. Sumali ako at nagulat ako ng walang sarap o hirap... 2,000 lang."

Until the sun diesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon