RS1: Be My Girlfriend

Kabanata 33

33. Good in bed huh?

"Bati na ba tayo?" He asked me.

Natawa ako dahil sa Tanong Niya sa akin. We are both happy and understand each other after hearing our own side and explanation to each other. I always thank God for giving me this man, beside me.

"Ayaw mo ba?" Inosenteng Tanong ko sa kaniya.

Tumingin akong muli sa librong hawak ko. Dahil ilang araw na lang ay pasukan na. Alam ko ang takbo ng ilang utak ng mga professor. Kung Hindi discussion ay quiz ang ipapagawa sa amin kung hindi Naman ay report, project and etc. Kaya dapat maghanda para Naman tumaas ang grado ko.

Like the? Paano pa ako magiging architecture in the future, kung Wala akong ganang mag-aral. Naka-upo habang nagbabasa habang siya ay naka-unan sa kandungan ko. Mabuti na lang at hindi Siya magulo.

"Syempre gusto ko..." Ngumuso Siya sa akin. "I just want to make sure make sure that were okay." He said and sight.

Sumulyap ako sa kaniya. Nayuko ako para tignan siya habang siya naman ay nakatingala sa akin. Iyong libro niya ang gamit ko dahil nandito pa rin kami sa kaniyang condo unit. Iyon nga lang, asa labas kami. Hindi rin naman masayidong mainit sa pwesto namin kaya okay lang. Meroong isang puno na nakatanim rito sa labas ng condo niya. Doon kami nag-stay. Hindi naman gaano mainit Kaya ayos lamang iyon. Lilim kung tutuusin at payapa ang kapaligiran. Masarap ang hangin na tumatama sa aming dalawa.

"Ang totoo niyan ay hindi Naman talaga ako nagdududa sayo ang Kaso meroong takot sa akin na baka kapag nagkita kayo ng ex mo, iiwan mo na ako..." Umiwas Siya ng tingin sa akin bakas rin ang lungkot at pangamba sa kaniyang boses.

I smiled sweetly of him. "He is my past relationship already. You don't need to be afraid of, because your the only man that I love." I hold his chin so he can face me. "I'm all yours, babe. Mine You Will Be to be exact." I said and giggled.

Lumawak ang ngiti sa aking labi ng marinig ang tawa Niya habang nakatingin sa akin.

"Bakit ko nga ba nakalimutang Patay na Patay ka pala sa akin?" Ngumisi Siya pagkatapos Sabihin iyon sa akin.

"Ang kapal ng mukha!" Umismid ako sa kaniya. "Baka ikaw kamo?!" Nagsalubong ang dalawang kilay ko.

"Bakit hindi nga ba?" Tumawa Siya pagkatapos akong tanungin.

"Coming from the man who said a while ago that he's scared and can't afford to lost me." Umirap ako sa kaniya.

"I admit it and I would never denied that. Unlike you, who denied the fact that she's crazy in love with me." Tumaas ang gilid ng kaniyang labi.

Ang buong Akala ko ay hindi Niya ako guguluhin pero binabawi ko na agad ang sinabi ko. Itinabi ko ang librong hawak ko dahil hindi Naman ako makapag focus roon dahil ang buong atensyon ko ay nakay ren.

"I didn't denied anything." Umismid ako sa kaniya.

Tinitigan niya ako ng may paghahamon. Minsan talaga kailangan ko siyang i-untog para naman mawala at mabawasan ng kunting hangin ang utak niya. Idamay mo na rin pati ang mukha niya para naman mawala ang makapal na mukha ng lalaking ito. Minsan na nga ring sumagi sa utak ko na may sayad siya sa utak dahil sa sobrang kahanginan niya sa sarili eh.