𝓜𝔂 𝓝𝓪𝓶𝓮 𝓲𝓼 𝓯𝓮𝓪𝓻⚡️

~ VI ~

Ηλεκτρα:

****

'' Καλημέρα κούκλα! '' της είπα όταν την είδα κάτω στο σαλόνι να πίνει καφέ.

'' Καλημέρα '' μου απάντησε ψυχρά.

'' Πως είσαι; ''

'' Καλύτερα....θα το ξεχάσω κάποια στιγμή...ότι έγινε, έγινε απλά θα πρέπει να προσέχω άλλη φορά ποιον εμπιστεύομαι.

'' Αυτό! Και όσο για αυτον μην αγχώνεσαι θα τον κανονίσω εγώ....''

'' Όχι Ηλεκτρα, σε παρακαλώ μην κάνεις τίποτα, δεν αξίζει ''

'' Βρε άσε μας από εκεί, που έκανε ότι έκανε και θα την βγάλει λάδι ''

Χωρίς να περιμένω απάντηση της, απλά σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο. Έπλυνα τα δόντια και το πρόσωπο μου και έπειτα πήγα στο δωμάτιο να ντυθώ. Όταν ντύθηκε και η Υβόννη κατεβήκαμε και πήγαμε με την μηχανή σπίτι της για να πάρει και εκείνη τα πράγματα της για την σχολή.
Μετά από 20 λεπτά φτάσαμε.

'' Έχω και εγώ να σου πω ζουμερά νέα '' της είπα.

'' Ωχ! Με ποιον πήγες πάλι; ''

'' Με κανέναν...ακόμα!! ''

'' Τότε τι παίχτηκε; ''

'' Χθες το βράδυ όταν ερχόμουν σπίτι πέτυχα ένα παιδί στο στενό του σπιτιού μου, εκείνος έφευγε και έπεσε καταλαθος πάνω μου, όποτε μιλήσαμε για λίγο. Δεν γνωριστήκαμε, δεν ξέρω καν το όνομα του, όμως ο τρόπος που με κοιτούσε και το βλέμμα του ήταν αχ...δεν μπορώ να το περιγράψω πέρα από ότι ήταν κούκλος και στα γούστα μου, μου έβγαζε και κάτι παραπάνω...''

Ενώ της εξηγούσα το χθεσινό συμβάν είχα χαθεί σε όλο αυτό και δεν σκεφτόμουν τίποτε άλλο, παρά μόνο αυτό που έγινε, μόνο εκείνον. Τα μάτια μου από μόνα τους ελαψαν και ένα ελαφρύ χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου.

'' Ουυ μυρίζομαι έρωτα!! ''

'' Αχαχαχα δεν πρόκειται να τον ερωτευτώ ούτε αυτόν ούτε κανέναν! '' είπα απόλυτα.

'' Καλά θα το δούμε, πάντως πρέπει να μένει κάπου κοντά σου όποτε άμα τον ξανά πετύχεις πρέπει οπωσδήποτε να γνωριστείτε ''

'' Πρέπει! μακάρι να τον ξανά δω...''

Αφού τελειώσαμε την συζήτηση πήγαμε στην τάξη και περιμέναμε να έρθει ο καθηγητής να αρχίσει το μάθημα, κλασικά εγώ και η Υβόννη ήμασταν στον κόσμο μας, τελευταίο θρανίο με τα πόδια πάνω σε αυτό....όπως πάντα.