Chapter 2
Dumating ako sa tambayan … naka jersey at dala ko pa yung basket ball, gawi na naming dalawa ang magbasketball araw araw as in talaga…..
Teka teka bakit ako lang ang tao dito?? >.< Ahhhhh kainis pinagtitripan na naman ata ako ng loko na yun ah.. hmp –Antoneth
Dial dial… The subscriber cannot be reach please try again later… to to tot!! to to tot!!
Awww anu bey kainis naman oh… Tinawagan pa talaga ako eh noh.. makauwi nalang nga!!—Antoneth :-/ =3=
Ay naku po!!!
HAPPY BIRTHDAY TENG!!! HAPPY BIRTHDAY TO YOU!! HAPPY BIRTHDAY HAPPY BIRTHDAY HAPPY BIRTHDAY TO YOU!!!
Ah eh Eal? Pa—ahh hahahahahaha!!!! Bakit ganun yung kanta mo hahahaha talo mo pa si papa kumanta eh!!!—Antoneth
Eto ang sama sa halip na mag thank you eh nang asar pa sige ganyan ka ang ganda pa ng effort ko oh… =3= --Nieall
Sige na sige na sorry na po… tsaka thank you… --Antoneth
Ayan 17 ka na!! uiy malapit ka nang mag 18 haha—Nieall
Eto naman 17 palang oh birthday ko palang gusto mo na agad akong mag 18... –Antoneth
Syempre excited na ko. Teng yun yung perfect day eh... :) -- Nieall
Napaisip ako sa sinabi nya pero binalewala ko nalang…
Sabay naming kinain yung dala nyang cake na may mini fireworks pa hahaha natuwa talaga ako dun. Matapos naming kumain at magbasketball inihatid na nya ako sa bahay. Wala nang tao sa bahay pagdating ko natural lang yun dahil masyadong masisipag ang mga tao samin hahaha... si Lou isang photographer, si mama naman ay may restaurant si papa eh isang engineer oh diba.
Sige Eal maya ulit at salamat ha—Antoneth
Sige—Nieall
Napaka saya ko kahit kailan hindi nya ako binibigo sa birthday ko kaya laging masaya ang birthday ko meron syang laging surprise sa akin. Sa mga simpleng bagay na yun dun nahulog ang loob ko sa kanya.
--------
thanks po sa mga readers :)
comment lang po kayo ..^.~
