Chapter 1
(ANTONETH’S POV)
Ako nga pala si Antoneth Domingo 17 years old… a bright and energetic na anak nila Anton at Nethia Domingo… ayan alam nyo na kung panu naging ganyan ang pangalan ko… hahaha :D
KKKRRRRRIIIIINGGGGG!!!!!!
Wait maya ko itutuloy ang pagsusulat at may ewang nang gugulo sa private life ko..
PHONE CONVERSATION…
HOY TENG!!!! Lumabas ka na dyan at pumunta ka dito sa tambayan!!!.. un lang at ibinaba na nya yung telepono.
Tsss grabe talaga tong si Eal wala man lang Good Morning Teng!! Kumain ka na? oh punta ka dito sa tambayan pagka tapos mo ha… --teng
Teka teka TENG nga pala ang tawag sakin ng BEST-BUDDY-PAL-BOY-FRIEND kong si Eal o Nieall Vien matalik ko syang kaibigan as in super duper close kami kulang na lang ay matulog kami ng magkatabi syempre hindi pwede yun kasi babae ako hehe pero pangarap ko yun hahahaha :D joke ^.~
Hindi lang pala kami yung super close pati yung mga parents namin. Simula highschool eh mag kakabarkada na. oh san ka pa.. :) wait tuloy ko mamaya ha puntahan ko muna yung lalaking yun.
GOOD MOOOORRRNEEEENG TONETH!! Ayan pinaghain na kita kain na :) -- Lou
Salamat mahal kong baby :) -- Antoneth
Hay naku Lou wala ka man lang kagalang galang sa ate mo.—mama
Ma hayaan mo na.. basta eh may respeto sya sakin.. tsaka wala pang isang taon ang tanda ko dyan ;) uhm ma puntahan ko muna si Eal ha.. tumawag kasi sakin -- Antoneth
Cge ingat ka :)--mama
