PROLOGUE

642 11 0
                                    

DISCLAIMER: 

ang storyang ito ay fiction lamang at kathang isip lamang ng manunulat kong may mga nadawit mang mga pangalan ng lugar, stablisyemento at mga pangalan ito ay hindi sinasadya at nag kataon lamang huwag masyadong seryosohin naway mag enjoy kayo sa pag babasa.


ELIS POV

nag simula ang lahat noong bata palamang kami meron akong kakambal ayla ang pangalan niya hindi kami identical twins kaya malayo ang itsura namin sa isat isa pero gayon paman ay mag asundong mag kasundo kami hindi kami nag sesekreto at nag sisinungaling sa isat isa palagi ring kaming mag kasama pero merong mga oras na hindi kami mag kasama yon ay kapag papasok na sa school homeschooling kasi ko dahil meron akong heart failure dahilan upang i bahay lang ako ng mga magulang namin habbang si ayla naman ay pumapasok sa karaniwang universidad 

palagi siyang excited umuwi dahil may mga dala siyang balita kong anong nagyari sa school nila at tuwang tuwa naman akong marinig yon 

alam mo ba napaka ganda ng playground don eli!. nakangiti niyang sabi 

talaga ba? gusto ko ring pumasok don!. malungkot kong sabi 

wag kang mag alala kapag magaling kana ay sabay tayong mag lalaro don!. sabi niya at niyakap ako 

palagi siyang may kwento tuwing papasok siya at palagi akong masayang marinig yon lumipas ang ilang taon ay tumungtong na kami ng 1st year high school hindi parin nag babago ang mga kwento niya medyo naiingiit pa nga ako noon dahil hanggang ngayon ay sa bahay parin ako nag aaral gusto ko rin mag karoon ng kaibigan gaya niya 

ngunit sa kalagitnaan ng 1st year high school ay nag bago si ayla hindi na siya nag kwekwento saaki ng mga nangyayari sakaniya iniisip ko noon ay stress lang siya dahil high school na kami at mahirap talaga ang tinuturo lalo nat nasa university siya palagi siyang umuuwi sa bahay na matamlay nasa ibang bansa ang mga magulang namin kaya tanging batler at tatlong yaya lang ang kasama namin sa bahay pati narin si tita nag taga alaga saamin hindi naman strikto si tita at hindi niya rin kami sinasaktan inaalagaan niya kami ng maayos na parang mga anak niya 

parang may iba sa kapatid mo ayos lang ba siya? hindi naman siya ganiyan dati ah!. puna ni tita habbang nag aayos ng hapag kainan 

hindi ko nga po alam e pati saakin ay hindi niya sinasabi marahil ay stress lang siya dahil mahirap siguro ang kanilang pinapag aralan!. sabi ko at nag ayos rin hapag kainan 

sige na at tawagin mo na siya kakain na tayo!. sabi ni tita kaya naman nag tungo ako sa kwarto niya kumatok muna ako bago ako pumasok 

ayla? kakain na daw!. sabi ko mula sa pinto 

sige palabas nako!. sambit niya 

ng kumain kami nong gabing yon ay bumalik ang dating ayla nag kwento ulit siya kaya hindi nalang namin pinansin ni tita yong nangyari noong mga nakaraang araw isang taon pa ang  lumipas at natapos na ang 1st year high school 

bumalik ang sigla ni ayla noong mga nakaraang bakasyon nag bakasyon rin sina mama upang makita kaming dalawa halos hindi maipinta ang saya namin noon hiniling ko pa ngang sana ay hindi na matapos ang araw nayon 

eli gusto mo bang mag kolehiyo sa pinag aaralan ng kapatid mo?. tanong ni mama nag katinginan kaming dalawa at ngumiti

papayagan niyo na po ako?. tanong ko na may ngiti sa aking mga labi 

oo nasabi kasi ng doktor na may heart donor na daw kaya naman papayagan na kitang sumabay mag kolehiyo sa kapatid mo !. nakangiting sabi ni mama 

narinig mo yon? papasok tayo sa iisang school tapos sabay mag rerecess at mag lalakad sa buong university!. nakangiting sabi ko 

12 MIDNIGHT |COMPLETED|Where stories live. Discover now