ရည္ရြယ္၍.........! (ရည်ရွယ်၍ .........!) (Completed)

အပိုင္း(၂)

"ဘာာာာာ......!! ေဒၚလာတစ္ေထာင္၊ ဒါ လူစီးတဲ့ကားေရာ ဟုတ္ရဲ႕လားကြာ၊ ကားမီးလံုးေလးကို ေဒၚလာတစ္ေထာင္ေပးရမယ္လို႔၊ Di Kun မင္းကို အဲ့လူ ၫွက္ခ်လိုက္တာလား မသိဘူးကြ"

" ငါ ဒီလိုမွန္းသိရင္ အခ်ိန္ပိုင္းကုမၸဏီကေန ေခၚစာေရာက္တုန္းက ငါျငင္းခဲ့ရမွာကြာ၊ ဒီေန႔က ရမွာျဖင့္ ေဒၚလာ(၃၀)ထဲကို"

ယေန႔ အခ်ိန္ပိုင္းကုမၸဏီက အဆင့္ျမင့္ဗီလာေတြရွိရာ ဘိုးဘြားပိုင္ဝန္းမ်ားဘက္က အိမ္တစ္အိမ္တြင္ ပါတီပြဲတစ္ခုရွိသည္ဟု စာပို႔ေလသည္။

ထိုပါတီပြဲ၏ ျပင္ဆင္မွဳမ်ားအတြက္ ဝန္ထမ္းအကူေတြ ေခၚယူထားသည္မို႔ Di Kun ေက်ာင္းကေန အခ်ိန္ေစာဆင္းကာ ေရာက္ေနၿပီး ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရသည္။ ေစာေစာလာရင္ အခ်ိန္ပိုေၾကးရမည္ဟု ဆိုသည္ကိုး။

အခုလည္း ဝန္းအျပင္ဘက္ကို ထြက္ကာ ပစၥည္းကားကို ေစာင့္ေခၚရန္ ကုမၸဏီက ရာထူးရွိအမတစ္ေယာက္က ခိုင္းတာမို႔ ျခံေနာက္ဘက္က အထြက္ ေဘးကေန ဘြားကနဲေပၚလာတဲ့ကားေၾကာင့္ အျမန္ေရွာင္လိုက္ႏိုင္ေပမယ့္ Di Kunမွာ ေျခတစ္ဖက္ ေထာ့နဲ႕သြားကာ ကားမီးလံုးပါ အဆစ္ေလ်ာ္ရေတာ့မည္။

အခုလည္း တူညီဝတ္စံုေတြကို ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ေပးထားသည့္ ယာယီအခန္းထဲမွာ ဝန္ထမ္းအက်ႌေတြကို လဲေနရင္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ Bao Zi ျဖင့္ စကားေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။

Bao Zi က အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္လုပ္တိုင္း အတူတူက်တာမ်ားသည့္ တျခားတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

"Bao Ziေရ စားပြဲေတြကို အဆင္ေျပမေျပ သြားျကည့္၊ Di Kun ေမာင္ေလးက ဂ်ာျကီးနားမွာေန သူခိုင္းစရာရွိရင္ အဆင္ေျပေအာင္"

"ဟုတ္ကဲ့ အမ"

ပြဲစီစဥ္ညႊန္ျကားတဲ့အမက ေျပာသမ်ွ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ပြဲထဲ လာခဲ့လိုက္ျကသည္။

စတုရန္းအက်ယ္ ဘယ္ေလာက္မွန္းမသိ က်ယ္ဝန္းသည့္ ဘိုးဘြားျခံဆိုတာမ်ိဳးကို Di Kun ပထမဆံုး ေရာက္ဖူးတာမို႔ ျမင္ျမင္သမွ်က ငမ္းခ်င္စရာေကာင္းေနသည္။

ဝန္ထမ္းမ်ားကလည္း စားပြဲဝိုင္းေတြၾကား လွည့္လည္သြားလာေနၿပီး Di Kunက ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္ေနသည့္ ဂ်ာႀကီးဆီသြားလိုက္သည္။