Ne güzel tatil varken okullar niye? Of okullar yarın açılıyor. Okulu seviyorum aslında sırf babam işteyken Çiğdemle tek başıma evde olmayacağıma seviniyorum. Her zamanki gibi tabletimi aldım. Galeriye baktım. Fotoğraflarda nasıl mutluymuşum öyle. Çok özledim anne sensizlik ne kadar kötü bir bilsen. Annem olmadan çok eksik gibiyim. Ama ağlamayacağım sana söz verdim. Hep güçlü olacağım ve kendimi asla ezdirmeyeceğim. Benim canımı kimse yakamaz. Mutfağımız en alt katta. Evimiz 3 katlı benim odam son katta. Bir kahve yaptım. Sonra odama Mp3 çalarımı aldım ve bir sigara yaktım. Müzik,kahve ve sigara 3 lüsünü hep yapıyorum ve çok iyi geliyor. Çok huzur veriyor. Sigaram ve kahvem bitti. Yatağıma yattım ve müzik dinlerken uykuya dalmışım.
Sabah alarmın sesiyle uyandım. Hemen bir duşa girdim. Duştan çıkar çıkmaz giyindim ve saçlarımı kuruttum. Saçlarım belime kadar geliyordu. Kuruttuğum zamanlar daha hoş duruyordu ve biraz makyaj yaptım. Telefonuma baktığımda Asya mesaj atmış tam bakacağım sırada Meriç arıyordu.
''Efendim Meriç ? "
"Günaydın uykucu prenses "
"Günaydın da sabah sabah niye aradın?"
"Niye arayamaz mıyım prensesimi?"
"Sen ve beni aramak?"
"Prensesimi özledim hem de çok"
"Meriç daha iki gün önce beraberdik"
"iki gün görmedim seni ve özledim ne yani sevdiğim kişiyi özlemek suç mu?"
"Of yeter ne diyeceksen de babamlar aşağıda beni bekliyor"
'Prenses ben aşağıda seni bekliyorum beraber kahvaltı yaparız diye düşündüm."
"Meriç biliyorsun babam hep okulun ilk günü olduğu zaman beni kahvaltı da bekliyor ailece kahvaltı yapalım hem okulun ilk günü diyor biliyorsun"
"O zaman bende geleyim beraber kahvaltı yaparız nasılsa Kenan amca beni seviyor."
"Of iyi gel başımın belası"
"Peki hadi aşağıya in geliyorum"
"Tamam"
Aşağı indim ve Meriç gelmiş beni bekliyordu. Babam Meriç’i kahvaltıya davet etti beraber kahvaltı yaptık ve Meriç’in arabasına bindik.
"Meriç neden bana böyle davranıyorsun?"
"Nasıl davranıyorum?"
" Hayatımda kimseyi sevmediğimi ve sevmeyeceğimi bile bile beni seviyorsun, hiç vazgeçmiyorsun ve hiçbir şey yokmuş gibi sevmeye devam ediyorsun. "
"Bak Arya senin yaşadıklarını biliyorum kimseyi sevmeyeceğini de biliyorum. Ama ben seni her şeye rağmen seviyorum ve her türlü severim. Hep aklımdasın ve çıkmıyorsun. Senden asla vazgeçmeyeceğim.’ Dedi ve okula gelmiştik. Arabadan indik. İlerlerken bizimkileri gördük ve yanına gittik. Kantine inip oturduk. Sonra zil çaldı. Ben Alple aynı sınıftaydım. Asyayla Meriç, Eylülle de Rüzgar aynı sınıftaydı.Eylül zaten Rüzgardan hoşlanıyordu. Tesadüfle aynı sınıfa düştüler. Alp benim arkamdaki sıra da oturuyordu Alp’in yanında sınıftan Mert diye bir çocuk oturuyordu. Herkes birisiyle oturuyordu. Sınıfta ben tek başıma oturuyordum. Ders edebiyattı ve ben edebiyat dersini çok seviyordum. En çok şiirleri seviyordum. Hoca hep bize şiir okurdu. Yine şiir okuyacağı sırada kapı çaldı. İçeri bir çocuk girdi yeni kayıt olmuş okula. Kendini tanıttı. Adı Arasmış. Şiiri böldüğü yüzünden nefret etmem için iyi bir bahane. Oturmak için yer bakıyordu ve malesef bir tek benim yanım boştu. Geldi ve yanıma oturdu. Edebiyatçı kendini tanıttı ve Aras bana dönerek merhaba ben Aras dedi. Arasa dik dik baktım ve cevap vermedim. Rahatsız olduğumu anlamış olacak ki önüne döndü. Zil çalar çalmaz kendimi dışarı attım. Bu da neydi böyle ilk günden benle iyi olmaya çalışmak. Ben Asyalarla bile dostluğu bırak arkadaş zor olmuşken bununla mı hemen tanışıp arkadaş olacaktım? Çok yanılıyor çok. Benim yanımda Arya Demirin yanında oturmak o kadar kolay değil ve olmayacak.
