1

24 5 6
                                    

"Kes sesini Takura" dedi Shou

Takura elini cebine sokarak Shou'ya yaklaşır

"Daha götündeki boku silemezsin sen! Nasıl Master olmayı düşünüyorsun aptal!"

"Orası bende! Bana destek çıkmak zorundasın Takura!"

"Zorunda falan değilim!"

"Sen benim ağabeyimsin! Bana düzgün davran!"

"Shou bana bak! Master olsan bile hiçbir işe yaramazsın anında kovulursun!"

"Başarıcam! Ve ilk olarak
seni öldüreceğim"

"Lafına dikkat et boğarım burda seni!"

Aşşağıdan ses geldi. Kardeşler bir süre durdular sonra Shou;

"Takura o annemiz miydi?"

"Olabilir ben bakıp geliyorum"

Takura dik merdivenlerden hızlı adımlar ile indi.

15 dakika sonra

20 dakika sonra

Takura hala gelmemiştir ve bu Shou'yu endişelendirir

"Takura nerdesin!"

Aşağıdan ses gelmez

Ve Shou hızlıca aşağı kata iner

"Takura! Ne oluy-"

Takura dizlerinin üstüne oturmuş vaziyette. Yerde yatan annelerine bakıyordur

"O bayılmış mı Takura?"

Takura hızlıca ayağa kalkar ve Shou'nun yakasından tutup kendisine çeker, gözleri titriyordur.

"O ölmüş seni aptal çocuk!"

Shou gözlerini devirdi;

"İşimize yaramıyordu boşversene"

Takura gittikçe sinirleniyordu

"SENİ APTAL! O OLMASA BİZ BURDA OLMAZDIK"

"Biz burda olsak ne değişir olmasak ne değişir ağabey?"

"Senin o aptal Master olma
hayallerinde olmazdı"

---------------------

(Bölüm sonu ilk bölümü uzatmak istemedim umarım güzel başlangıç yapmışızdır görüşürüz <3)

188 kelime <3

Son Kalan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin