POV KATHY
Ik open mijn oude voordeur met de oude sleutel die ik nog altijd bewaar. Ik doe hem zachtjes open. Zo te horen is niemand thuis. Pap is vast nog werken en ik zou niet weten waar Louis uithangt. Misschien komt 'ie later of zo?
Ik doe de deur achter me dicht en knip het lichtje in de hal aan. Oh, hoe ik me nu pas realiseer hoe erg ik dit huis gemist heb. Ik heb de bekende geur gemist, de kleur van de muren en oh! Onze lekkere ingezeten bank die zo zacht en toch stevig is dat ik nergens anders lekkerder zou zitten.
Ik loop naar boven, op de traptreden en glimlach als ik de bovenste tree hoor kraken. Dat heeft die tree altijd al gedaan.
Ik open mijn kamerdeur en blijf even staan om alles in me op te nemen. Mijn bed staat nog steeds op zijn oude plaats en mijn kledingkastdeur staat nog op een kiertje, zoals ik hem achterliet toen ik vertrok. Het lijkt haast wel alsof niemand hier meer is geweest sinds ik weg ben gegaan, maar ik weet zeker dat pap wel schoongemaakt moet hebben, want er ligt geen stof.
Ik glimlach en voel mijn blijdschap zwellen in mijn borst. Als een enorme bubbel die ik niet meer kapot kan prikken. Maar deze bubbel mag van mij altijd zo blijven.
Ik zet mijn tas op mijn bed en trek mijn schoenen uit. Ik loop over het tapijt dat de vloer van mijn kamer bedekt en sluit mijn ogen.
Ik denk niet dat iemand de waarde van thuis zijn en een thuis hebben voelt totdat je echt thuiskomt na een lange tijd je ergens niet thuis hebben gevoeld. Ten minste, zo voelde ik me voor een lange tijd. Ik denk niet dat ik het zo erg naar mijn zin heb op de campus als ik zou willen. Ik vind het leren te veel druk en alle examens maken me gek en gestresst. Steph zit me altijd op m'n hielen of ik mee wil naar een feestje dit of shoppen dat, maar zij gaat school dan ook met twee vingers in haar neus halen. Zij is zo iemand die eigenlijk heel intelligent is, maar alleen maar aan feesten en winkelen en jongens wil denken.
"Hallo!?" hoor ik van beneden komen en mijn gedachten worden onderbroken. Er verschijnt des al niettemin een brede glimlach op mijn gezicht en ik ren mijn kamer uit, de trap af. Als ik beneden sta zie ik Louis staan in de deuropening en ik lach naar hem. Dan ren ik naar hem toe en vlieg hem in de armen. De andere helft van het tweeling gebeuren niet naast je hebben is moeilijk. Als je een tweeling bent voelt het alsof je een speciale band met elkaar hebt. Ik weet het ook niet precies, het is moeilijk uit te leggen.
"Ik heb je zo erg gemist, Lou," zeg ik en hij knuffelt me steviger. Zo aan zijn armen te voelen is hij naar de sportschool gegaan de afgelopen tijd en het staat hem wel goed
"Ik jou ook, Kath," zegt hij en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik glimlach en knuffel hem nogmaals. Ik druk mijn hoofd tegen zijn borst aan en sla mijn armen om zijn middel. Ik sluit mijn ogen en ruik zijn vertrouwde geur, zijn vertrouwde gevoel voel ik. Als er iemand is bij wie ik me veilig voel, is het Louis.
Ik laat hem los en glimlach naar hem, hij glimlacht terug en dan pas zie ik iemand achter hem staan. Alex. Ik glimlach ook naar Alex, blij om te zien dat ze nog steeds samen zijn.
"Hey, Alex!" zeg ik en ik geef hem ook even een korte knuffel. Hij slaat even zijn armen om me heen, maar dat vertrouwde gevoel dat ik bij Louis krijg, krijg ik toch ook echt alleen bij Louis.
"Ik ga even onze tassen halen," zegt Alex en Louis biedt zijn hulp aan. Maar Alex wijst het af, waarschijnlijk omdat hij ons even wil laten bijpraten.
"Dus... hoe gaat het nu met jou en Alex?" vraag ik en hij lacht.
"Ja, ja wel goed. We zijn op t moment niet op zo'n punt in onze relatie waar we alleen maar ruzie maken. Natuurlijk zijn er wel kleine ruzietjes, maar die heeft iedereen. We zeggen sorry en praten het uit. We proberen aan onszelf te werken en zolang we maar een goede verstandhouding hebben komt het wel goed. Een relatie bestaat uit meer dan alleen liefde, houden van. Je moet vertrouwen hebben, je moet je kunnen aanpassen, je moet kunnen ruziemaken en het op een volwassen manier kunnen oplossen." Ik knik en bijt mijn lip. Ik denk terug aan Jay. En ja, ik hield van hem, nog steeds wel ergens altijd, maar onze relatie was gebaseerd op de kick van het niet mogen en kunnen samen zijn vanwege Ella en dat was niet goed.
"Als jij en Alex nou jullie spullen boven zetten, dan ga ik thee maken en dan kunnen we nog meer bijpraten, oké?"
***
Updateeeeee! Finally :)
Hope u enjoyedd
xx Jenna
