I think I love YOU

first meet 2

Jean's PoV

that was a hard day...
am i talking to myself author?
a: hell yeah Jean ..
j: do i need to say something in this story?
a: of course. now. go on.

@myhouse

andito na ako sa bahay. as usual wala dito parents ko masyado silang busy with their works.. nagtataka kayo kung saan ako galing kanina?

hahh i spend my 2 months vacation at State kanina lang ang uwi ko.

and i met an idiot sa plane,

sa airport nagkabanggaan kame sino ba naman kase ang tao na lumilingin lingon pag naglalakad! tanga lang ang ganon. i admit it! she's beautiful! but i hate an idiot masyadong maaarte ang mga ganon sa sobrang katangahan nila.

I'm Jean. Jean Carlo Cortez. i'm 18 i am a filipino. Cortez owns a big company here in Manila and in other country. thats why my parent's too busy, i'm their only son.. and i am hungry haha lalabas muna ako.

sa mall

i took everything i need. what can i say i'm good atcooking my mom thought me how.. kunti lang naman iyong kinuha ko kaya maliit na basket lang kinuha kong panlagyan.

naglakad na ako papunta sa cashier and i bumped into someone.

she almost hurt her head if i didn't catch her. malapit kase tumama iyong ulo niya sa isang basket na may laman na mga knife and other utnsils in the kitchen. i bet she was so shocked for what happened. itinayo ko siya agad.

and i asked her if she's okay.

''mss. are you okay?'' thats me.

''ahh. yeah. i-i'm fine.'' iyong girl, halatang kabado pa siya sa nangyare.

lumingon ako looking for ---- and spotted a guy na nag aarange ng mga products.

malapit kaunti sa amin.

''excuse me. i need to talk to your manager or someone who is responsible about that thing right there. you should not left it there. muntik ng naaksidente iyong babae dun if i did not catch her malamang she's dead. hindi niyo dapat iniwan iyon dun an------ '' i stopped. nang biglang may nagtap sa balikat ko.

''its okay. hindi naman ako nasaktan. thank you for saving me.'' nakayukong sabi nito.

hindi ko na siya pinansin at pinulot ko iyong basket ko kasbay nun ang pagkuha ng bag ng babae.

''here. sa susunod tignan mo ang dinadaanan mo. idiot!'' ako. i saw this bag from the girl i bumped in sa airport.

''hahh---ikaw? ikaw na naman 0.0? monster...'' siya na nagulat.

'' hey ! i saved your life. you should be thankful with that.'' sabi ko sa kanya at umalis na agad. gutom na ako. wala akong mapapala sa pakikipag-argue sa idiot na to.

Cyndy's PoV

hindi kame dumeretso sa bahay. we stopped at the mall kase may pinapabili pa si mommy kay manang.

until i bumped into this guy

akala ko nga mamatay na ako, ikaw ba naman nabangga at biglang naslide at muntikan pang sumubsob ang ulo sa isang basket na puno ng patalim.

i was lucky this guy catched me. nung nagsalita siya kabado pa rin ako.

hangang sa kinausap niya iyong isang guy na nagtatrabaho dun. i stopped him sa pagsesermon dun sa lalake. hindi siya kumibo at binigay sa akin ang bag ko.

''what did i do?'' tanong ko sa sarili ko.

flashback:
nabangga niya ako muntik na akong sumubsob sa loob ng basket na may lamang patalim and i thank him.
now? what have i done?
ahhhh.. i called him a monster?