shameless :: yoontaeseok

shameless (d)

İlişkiler her zaman Hoseok için zor gelmişti. Sanki olmaması gereken yere o yanlış parçayı yerleştirmeye çalışıyor, zorluyor ve zorlarken de yıpratıyorlardı.

Şimdi ise kendisini o 'zor' bulduğu karmaşık ilişki ağında bulmuştu. Oysa bu, çoğu ilişkiden biraz farklıydı. Çoğu kişinin iki kişilik ilişki yaşamının aksine onlar üç kişiydi fakat bu durum yaşanan ilişkiyi diğerlerinden ayırmıyor, farklılaştırmıyordu. Sadece bir kişi daha fazlaydı o kadar.

Bu durumda nasıl hissetmeliydi hâlâ bilmiyordu. Kendisini bir anda içinde bulduğu duruma ayak uydurmakta zor oluyordu haliyle.

Taehyung ve Yoongi konuşurken de istemsizce karşılarında terliyor, konuşmakta zorlanıyor ve kafasındakileri hâlâ istemsizce tartarken buluyordu kendisini.

Hoseok'un yaşadığı bu sıkıntılı ruh halini ilk fark eden Taehyung oldu. Karşısındaki bedenin sürekli bakışlarını kaçırmasını, allaşmış yanaklarını ve parmaklarıyla oynayıp durmasını nasıl fark edemezdi ki?

Kafenin oturdukları cam kenarından dışarının karanlığa teslim olmuş gökyüzü belli oluyordu. İçerinin kalabalığı, dışarının sesini bastırıyordu yine de geçen arabaları ve insanları izlemek bile insanı bir şekilde oyalıyordu. İşte, genel olarak sohbete dahil olmaya çekinen Hoseok'ta sürekli dışarıyı izliyordu. Her ne kadar onu da sohbete dahil etmek istese de pek konuşkan değildi.

Dün, ikisinde de yükselen arzuların doğurduğu bir sonuç olarak hâlâ kızarıklığını yitirmemiş dudaklar pek bir hareketsizdi bugün. Bakışlarının oyalandığı yönü Yoongi'de fark etmiş olmalıydı. "Hâlâ iyi hissetmiyor musun? Lavaboya gitmeye ne dersin?" Hoseok bu öneri karşısında kafasını hızla aşağı yukarı salladı.

Dünkü ve bugünkü o cesur hamlelerinden sonra nasıl böyle kabuğuna çekilebiliyordu? "Gider gelirim." sandalyesini geriye ittiğinde yere düşmesi ile çıkan ses en çok Hoseok'u ürküttü. Resmen yerinden sıçramış, kendisine dönen bakışlar altında aceleyle sandalyesini düzeltmişti. "İyiyim ben, hemen gelirim." seri adımlarıyla lavaboya varınca derin bir nefes verdi.

İlişkiler onun için zordu. Ama şimdi kendisini, daha zor bir durum içinde bulmuştu. Tanıması gereken bir kişi yoktu. Hayır bundan pişmanlık duyduğunu söyleyemezdi sadece bir şeyleri yanlış yapmaktan ve kendisini bu işin sonunda yıpranmış bulmaktan korkuyordu.

Birbirlerini daha ne kadar tanıyorlardı? Telkin cümleleri ve rahatlatıcı bakışlara rağmen bu ilişkiyi yaşamadıkça rahatlamayacaktı biliyordu. Bir şeyleri zamana ve yaşayışa bırakmalıydı evet ama bu da bir şekilde o tedirginliği azaltmıyordu işte.

Terleyen avuç içlerini dar kotuna sildi ve lavaboya adımladı. Sağlık açısından kendisini iyi hissediyordu ama derin bir girdap misali aklını karıştıran düşünceler onu hasta ediyordu şimdi de.

Soğuk suyu açıp avuçlarına doldurdu.
Elleri yaşadığı duyguların yoğunluğu  ile titriyordu, kendisini ilk kez duygularına bu denli esir olmuşken görüyordu. Yüzüne soğuk suyu defalarca çarpıp rahatlamaya çalıştı, bir nebze de olsa başarmıştı.

Islak ellerini lavaboya yaslayıp derin nefesler alıp çatışma halindeki düşüncelerini uzaklaştırmaya çalışırken tuvaletin eski kapısı, paslanmış menteşelerin çıkarttığı o rahatsız edici gıcırtı ile aralandı.

Taehyung biraz meraklı ve biraz da endişe barındıran bakışlarıyla Hoseok'un yanına adımladı. "İyi misin? Endişelendik." Yoongi de gelecekti fakat çalan telefonu ile orada kalmıştı.

Islak ellerini lavaboya yaslamış, bakışlarındaki çaresizliği iliklerine kadar hissettiği bedene biraz daha yaklaştı. Sanki o bakışlarından içindeki tüm sıkıntıyı ve karmaşayı anlıyordu. Bakışlarından Taehyung'un içine akıyordu dilinin ucuna dek gelip de çıkmaya direnenler.