Scars and Money (Completed)

Chapter 14: Side by side

Chapter 14: Side by side

I didn't know that this night could be more memorable and enjoyable than it is already but, Peter being himself, he made it possible.

Pagkauwing-pagkauwi namin sa bahay, hinubad niya lang 'yong tuxedo coat niya at dumiretso kaagad siya sa kusina. Nasa stool lang ako habang pinapanood siyang magluto. As he instructed, he wants me to sit still and relax. He said he'll make garlic lemon butter shrimp as our dish tonight.

May tira pa namang kanin kaninang tanghali kaya ininit niya na lang 'yon. Sobrang bilis niya nga lang naluto 'yong ulam, wala pa atang 30 minutes.

Hindi ko maiwasang langhap-langhapin 'yong niluto niya dahil sa mabango at nakakagutom nitong amoy. Add up the fact that he added lemon on it. Panalong-panalo sa bango!

Nang maihain niya na ang kanin at 'amoy pa lang, masarap na' na garlic lemon butter shrimp, nagpaka-busy siya ulit sa counter.

"Anong gagawin mo?" na-e-excite kong tanong sa kaniya nang makita ko siyang maglabas ng chocolate ice cream, fresh milk, whipped cream, chocolate syrup, at peanut butter.

"Chocolate peanut butter shake," nakangiti niyang sagot nang iangat niya ang tingin niya sa 'kin. "Good for the brain," he added sabay turo pa sa bandang ulo niya.

Nakatingin lang ako sa kaniya habang busy siya sa paggamit ng shake blender.

Sa lahat ng ginagawa ni Peter para sa 'kin, hindi ko maiwasang matakot minsan– matakot na p'ano na ko kapag nawala siya sa tabi ko? I grew up without him by my side. Kinaya ko naman noon kahit wala siya. Mahirap nga lang dahil sa patong-patong na problema ng pamilya namin noon.

Pero 'yong katotohanan na sobrang laki ng natulong niya sa 'kin at sa pamilya ko to be where we are right now, p'ano 'yong susunod? Sa lahat ng bagay, pagsisilbi, at pagmamahal na ibinubuhos niya para sa 'kin, masyado na kong nasasanay.

I'm a strong independent woman but with Peter around makes me realize that having someone who deeply loves you is just enough.

Hindi ko maiwasang umasa na sana... sana hindi na lang kami magpa-annul. I hope things will go well between us. 'Yong forever. Hanggang tumanda kami.

Napangiti ako nang lumapit siya sa pwesto ko't dala-dala na ang dalawang basong may laman ng chocolate peanut butter shake.

"I'll get something first then we'll eat," he sweetly said as he reaches for my cheeks.

Nginitian ko lang siya at pinanood na ipatong niya 'yong sampung maliliit na kandila sa kitchen island. Nang masindihan niya 'yon, d'on ko lang napagtanto na lavender scented 'yong mga kandila.

Sobrang nata-touch ako sa mga ginagawa ni Peter. Parang lumalambot nang husto ang puso ko.

"One last thing," he said almost laughing.

"Go lang, hindi naman ako nagmamadali," natatawa kong saad.

Pinatay niya 'yong mga ilaw at saka ako tinabihan. Pinulupot niya 'yong kamay niya sa beywang ko at saka ako hinalikan sa gilid ng ulo ko.

This romantic dinner may not be prepared before I come here but the fact that I saw how much effort and love he put in doing this makes me so grateful.

Nang kumalas siya sa pagkakahawak sa 'kin, nagsimula na kaming kumain.

"Ginawa mo na ba 'to noon? Parang master na master mo na," pabiro kong saad pero pinupuri ko lang siya.

"First time," sagot niya saka ako nilingon. "Just thought about all these while we're going home," nakangiti niyang dugtong sa naunang sinabi bago nagpatuloy sa pagkain.