3.bölüm

755 93 161
                                    

"Şuraya saklan, dediğim gibi onlar bana dokunmadan çık yerinden tamam mı?" Diye belki 100. Kez sormuştu yoongi, jisooya.

"Tamam anladım, kaç defa daha diyeceksin?" Diye sitem ediyordum.

"Caz yapma s*kerim belanı- aishh ağız alışkanlığı neyse ben gidiyorum." Diyip biraz uzaktaki serserilerin yanına gitti.

El kol hareketlerine bak..Cidden kendine çok güveniyor acaba kaçıp gitsem ne bok yiyecek? Diye düşünüyordum sonra gitmem gerektiğini düşündüm.

Koşarak yoongi ve diğer serserilerin yanına gittim.

"Abi!"

Yoongi alttan alttan sırıtarak bana bakıyordu.

"Senin ne işin var burda jisoo?" Şaşırmış gibi bakıyordu,cidden iyi bir oyuncu olursun yoongi. Ayakta alkışı hak edecek bir oyunculuk.

"Abi.." ağlamaya başladım, yoongiden daha iyi olduğunu söylememe gerek yok heralde. "Annem..merdivenlerden düştü, hastaneye kaldırıldı. Ne yapacağımızı bilmiyorum.." hıçkırmaya başlamıştım.

Yoongi'nin yanında duran birkaç çocuk şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Içlerinden biri yoongiye yaklaşıp, "şimdi gitmelisin, annene geçmiş olsun dileklerimizi ilet. Bu meseleyi de unut." Diyip yoongi'nin omzunu patpatladı. Yoongi üzgünce başını sallayıp elimden tutup beni çekiştirerek koşmaya başladı. Ahh yine mii? Yoruldum artık.

"'yet..yeter nefes alamıyorum."

"Geldik zaten. Çocuk gibi mızmızlanma."

Yoongi geldik deyince nereye geldiğimize baktım, ıssız bir sahil kenarındaydık.

"Buraya neden geldik?" Yoongiye döndüm.

"Okula direkt gitsek kaçtığımızı anlardı. Burada hem dinleniriz hemde bir şeyler atıştırırız ne dersin?" Ahh sabahtan beri kasları çatık sinirli cocuk, şimdi bana gülümsüyor muydu yoksa halisünasyon mu görüyorum?

"Bana tuhaf tuhaf bakma, cevap ver."

"Hemen yine kabalaşma." Diyip dudak büzdüm sinirle.

"Kaba mı? Hah kızlar ne kadar tuhaf. Bebek gibi mızmızlanıyorsunuz."

"Kızlarla iletişim kurduğunu bilmiyordum. Hikâyede senin karşı cinsten hoşlanmadığın soyleniyordu- yani şey seni gözlemledim de ondan şey dedim."

Dinime kadar girdi yoongi. "Beni mi gözlemliyorsun sen?" Sesi sinirli ya da yüksek çıkmamıştı.

"ha şey..e-evet." Ona çizgi roman kahramanı olduğunu söyleyemezdim değil mi?

"O zaman Benim hakkımda başka neler biliyorsun?" Diyip gülümsedi. Bu gülümseme alaycı mıydı yoksa mutlu muydu anlayamıyordum, çok tuhaftı.

Bir adım geri attım cunku bana bu kadar yakın olması beni kalp krizinden götürebilirdi "balık ekmek çok seversin, hatta.." elimle biraz uzaktaki balık ekmek satan satıcıyı gösterdim. "O adamın balık ekmeklerini her gün buraya gelip yiyorsun. Hemde para vermeden! Bu hiç adil değil." Kaşlarımı çattım.

Bu halim oldukca komik olmalıydı ki yoongi buna kahkahalar atmıştı.
"Eğer benim arkadaşım olduğunu söylersen sana da bedavaya verir."

Gözlerimi kocaman açtım, "Biz arkadaş mıyız?"

O da benim taklitimi yaptı, minik gozlerini açabildiği kadar açıp "neden olmasın,hım?"

Bana tekrar yaklaşmıştı bende tekrar geri çekildim, "Sen kızlarla arkadaşlık kurmazsın ki"

Çizgi Roman | vsooHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin