Walk Towards Infinity · Itafushi

bölüm sekiz: inumaki toge ile tanışma

Bu aralar bölüm yazma isteğim kaçtığından dolayı wattpadde fazla girmiyorum fakat bölüm fırlatmam gerektiğini düşünüp yazma kararı
aldım.

...

Sabahın erken saatlerinde pencereden içeriye sızan gün ışınlarının pembe saçlı çocuğun gözlerini tatlı bir sızıyla rahatsız ettirmesiyle genç adam gözlerini aralayıp etrafına bakınmıştı, Fushiguro'yu göremeyince bal rengi gözlerini kırpıştırıp yavaşça doğruldu genç adam sonra burnuna dolan koku yüzünde aptal bir sırıtışa sebep olurken odada yankılanan "Sonunda uyanabildin." diye isyan edercesine konuşan Fushiguro'nun sesiyle genç adam bakışlarını kapıya çevirmişti.

"Dur bir saniye, bu bir pankek kokusu!" Itadori gözleri parlayarak konuşmuştu pankekleri severdi çünkü gece mavisi saçlı çocuk yanına giderek genç adamı kucağına alıp sırıttı, "Boşuna heveslenme hepsini kendime yaptım." Fushiguro yalandan bir ciddiyetle konuştuğunda bu pembe saçlı çocuğun hafifçe kaşlarını çatmasına sebep olmuştu.

Pembe saçlı çocuk nihayet kendisini tekerlekli sandalyede bulunca Megumi'nin dikkatli ve hassas davranan tavrına karşı etkilenmediği söylenemezdi, kendisine adeta bir bebek gibi bakıyordu hatta dün gece karnı acıktığında yemeğini bile Fushiguro yedirmişti bu özel ilgi hoşuna gitse de açıkçası bir gün bitecek olduğu gerçeği pembe saçlı çocuğu üzüyordu.

Gece mavisi saçlı çocuk Yuuji'nin düşünceli bakışlarını ellerine çevirdiğini görünce sırıtıp tekerlekli sandalyeyi ittirip ani bir hızla sürmeye başladı bunun üzerine Itadori sıkıca tutunmuş ve ani refleksle bağırmıştı, "Hız trenine binmek isteseydim lunaparka gitmek istediğimi söylerdim!"

"Kabul et hız treninden daha eğlenceli." Fushiguro alaycı bir tavırla konuştuğunda genç adamın tekerlekli sandalyesini evin içinde sürerek koşmaya başlamıştı, tekerleklerden çıkan gıcırtılar Yuuji'nin kulaklarına dolarken dudaklarından bir kıkırtı kaçmış ve bu kıkırtı yerini kahkahalara bırakmıştı.

Genç adam pembe saçlı çocuğu izlerken daha fazla kendisini tutamamış ve hızla tekerlekli sandalyeyi adeta bir deliymişçesine sağa sola sürerken kahkahalarıyla eşlik etmeye başlamıştı, ikilinin kahkahaları tüm evi doldururken tekerleklerden çıkan gıcırtılar bile bunu örtbas etmeye yetmemişti.

"YAVAŞ OL DÜŞECEĞİZ!" Yuuji sonunda kahkahalarının arasından nefes alıp konuşabildiğinde Fushiguro kahkaha atmayı kesip yavaşlayıp tekerlekli sandalyeyi mutfak masasına sürüp bırakmıştı. Pankekleri tabaklara koyduktan sonra Yuuji'nin önüne tabağını koymuş kendi tabağını da önüne çekmişti.

Pembe saçlı çocuk reçel kavanozunu alıp büyük bir heyecanla açtıktan sonra pankeklerin üstüne döküp iştahla yemeye başladı, Fushiguro göz ucuyla onu izlerken içinden ne kadar tatlı olduğuna dair söylenip durmuştu Yuuji ile kısa süredir tanışmasına rağmen onu yakından tanıdığı için memnundu.

Onu ilk gördüğü zaman ikinci sınıftayken sınav oldukları zamandı. Yuuji matematik sınavını yetiştiremeyip büyük bir umursamazlıkla sınıftan çıkmış, bahçede oturan kahverengi saçlı kızla siyah saçlı çocuğun yanına koşmuştu.

Koridorda ders notlarıyla uğraşan Fushiguro ise bir kenara yaslanmış sınavına çalışıyordu birinci sınıfların sınavı bittikten sonra ikinci sınıflar sınav olacaktı, eğer notları yüksek gelmezse kendisini suçlu hissedeceği için Fushiguro bu sınava çok çalışmıştı.