As They Both Took The Risk.

Kabanata 6: The first meeting. Part 2

COMMENT AND VOTE PO KAYO HA. :))

Thankyou! :))

---------

"Nalaman ko na hindi pala sila parepareha......"

Sabelle's POV

Dahan dahan akong tumayo. Kahit masakit ung ANO ko. Pinilit kong tumayo.Nasa sahig ung mga damit namin. Hala, sige. Dampot dampot dampot dampot. Suot suot suot suot naman ako habang nakaupo ako sa gilid ng kama. Sinilip ko muna si Sander. Diyos ko. Heaven! Ang huwapo! Nako! Nasa langit na ba ako? Hindi naman siguro, kase paniguradong nakadamit ang mga nasa langit no. Eh ito, pfffffffffffff. HOTNESS. Wahaha.

Tatayo na sana ako nung may bumulong sakin. Ang akala ko tulog na tulog to? Ambayun. Tatakas na sana ako ee. Malelate na kaya ako. Kahit broken hearted ako, hindi naman ko parin naman pababayaan pag aaral ko no! Tsaka kailangan ko pang bawian ung EX at EX-BESTFRIEND KO.

"You're leaving?" ang cold ng boses ni Sander. Nakaupo siya sa likod ko. Kinilabutan naman ako dun. Napahimas ako sa mga braso ko. Baka mapansin niyang tumataas ung mga balahibo ko. Nakakahiya.

"Uhhhhh. Hmmmm. Y-yes. Umm. No. N-no i'm not leaving." nakatalikod parin ako sakanya. Natatakot akong humarap. Ang cold niya kase ee. Baka kase kung anong isipin niya pag umalis ako rito. Tsaka malaki ang utang ko sakanya. Nasira ko ung likuran ng sasakyan niya. Nako! Buti nga hindi niya naaalala un ee. Sana hindi niya kamo ako namumukhaan.

"Follow me." Nung nilingon ko siya. Nakapag palit na siya. At ako naman uto-utong sumunod sakanya.

Habang sinusundan ko siya. Nililibot ko ung mata ko sa buong condo niya. Takte, parang hindi naman 'to condo. Ang laki ee! Onti na lang kasing laki na to ng bahay ee.

Pero parang hindi lang siya ang nakatira dito ee. Habang pababa kase kame papunta sa hindi ko alam kung sang parte ng condo niya. Ang dami kong nakikitang picture niya tsaka ng isang babae. May solo. Meron ding dalawa sila sa isang picture.

Pero hindi ko naman makita ng maayos ee. Pesteng lalaking 'to. Pinag mamadali ako ee. Ang bilis niyang mag lakad nasa baba na siya. Tapos ako nahihirapang mag lakad sa sobrang sakit. Pero hindi ko lang ininda. Baka kase kung anong sabihin nun.

Nung napansin kong onting steps na lang ako, binilisan ko na ang pag baba. Kaso ang hapdi! Nakakainis! Itsura ko naman nung nasa ground floor na ko. Para akong nag pipigil ng ihi sa sakit.

"Masakit parin ba?" tanong niya. Ay.Potcha! Pano niya nalaman? Eh nakatalikod siya at nag luluto sa kusina. May mata ba sa likod ng ulo yan! Tsk. Napaayos naman ako ng tayo nun.

"Huh?" kunwareng hindi ko gets ung sinabi niya. Pero gusto ko ng sabihin sakanya na "OO! MASAKIT! TAKTE! ANG LAKI MO KAYA!" nakakainis naman talaga oh!.

"Ang sabi ko, does IT still hurt?" pinag diinan talaga ung IT ha! Tsk. Teka, ang lapad ng likod niya grabe. Ang hot. Naka sando lang siya. Ambayan talaga oh! :3

"Oo ee." Kinabahan ako ha. Nag dalawang isip ako sa pag sagot ee. Nakakahiya rin kase no.

"Here. Eat. Enjoy your lunch." ang cold ng boses niya. Tsk naman talaga!

Pero teka! LUNCH? As in L-U-N-C-H ?! Lunch? O.O

"WHAT, LUNCH?!" napasigaw ako sa sobrang gulat! Shet! 10:30 ang first subj. ko tapos anong oras na?! LUNCH TIME NA! Nagulat naman siya nung napatayo sa dinning.

Nag dirediretso na akong umakyat at kinuha ang wallet ko sa right side ng table sa kwarto niya. Kahit masakit ung ANO ko. Okay lang, makapasok lang talaga ako!

Napatigil naman ako bigla nung nakita ko siyang nakatayo sa may babang hagdanan. Nakasandal sa pader at parang hinihintay nga talaga ko. Pero nung tumingin siya sa gawi ko. Napaiwas naman ako bigla. Umiwas din naman siya agad sa pag tingin sakin nung nag patuloy akong bumaba.