Saihara'nın evine gelmişlerdi. Saihara elini cebine soktu ve anahtarı çıkardı, kapıyı açtı. Mor saçlı çocuk hemen içeri koşturdu salona geçti ve oracıkta dönmeye başladı çok eğleniyor gibiydi.
Şimdi Saihara'nın Ouma için bir oda seçmesi gerekiyordu fakat evi sadece kendisine yetiyordu , evi alırken hiç başkasının onun evinde kalacağını düşünmemişti.
- Ouma-kun sen benim odamda kalabilirsin bende koltukta yatarım
- Huh ama bu senin için sorun olmaz mı sevgili dedektifim ya sırtın ağrırsa ?
- Beni merak etme , sen kendi rahatına bak Ouma-kun , eşyalarını ne zaman getireceğiz ?
- Yarın olabilir fakat o iş biraz tehlikeli olacak ama emin ol çok eğlenceli olacak dedektifim.
Saihara biraz ürktü, tehlikeli mi ne olabilirdi en fazla ?
- Tehlikeli mi neyden bahsediyosun Ouma-kun ?
- Yani evden kaçıyorum bu demek ki aile bireylerimden biri acayip sinirli ve bizi eşyalarımı toplayıp kaçarken görürse beyzbol sopası ile kovalayabilir---
- NE OUMA-KUN O EVDE NASIL YAŞADIN !!
Saihara ani bir tepki verdi Ouma hafifçe kıkırdadı ve dedektifin yanına yaklaştı kulağına fısıldadı.
- Emin ol oradayken mutlu bir şekilde yaşamadım bu yüzden kaçıyorum .
Diye fısıldadı ve üstünü çıkardı .Vücudu morluklarla doluydu
- Bunlar da o evde yaşamamın karşılığı !
Ve hafifçe güldü. Saihara şaşkınlıkla izliyordu. Ne diyeceğini , ne yapacağını bilmiyordu. Aniden Ouma'ya sarıldı. Mor saçlı çocuk şok olmuştu Saihara ona sarılıyordu ve bu garip hissettiriyordu. Birden üstün liderin gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Gözyaşları dedektifin üstüne akıyordu , dedektif gözyaşlarını hissedince şaşırdı ve üstün lidere daha sıkı sarıldı. Üstün lider hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı dedektif daha da sıkı sarıldı uzun süre böyle kaldılar.
Ouma'nın gözleri şişmişti tek istediği şuan dinlenmekti. Saihara onu kendi yatağına yatırdı ve üstünü yorgan ile örttü. Dolabından yedek yorgan ve yastığı alarak salona geçti , Saihara havanın karardığını gördü salona geçip biraz oturacaktı fakat yatmak daha iyi bir fikir gibi gelmişti.
•
•
.
.
Ouma'nın yattığı odadan ağlama sesleri geliyordu , Saihara bu yüzden uyanmıştı. Doğruca odaya gitti Ouma uykusunda ağlıyordu. Saihara ne yapacağını bilemedi , yatağın yanına çömeldi ve mor saçlı çocuğun saçlarını okşadı , biraz rahatlamış gibi gözüküyordu fakat hala ağlıyordu. Saihara kalktı evi araştıracaktı belki yardımcı olacak birşey bulurdu tam gidecekken Ouma elini tuttu
- Lütfen beni tek bırakma
Diye fısıldadı. Saihara hemen geri döndü. Aklına Ouma'nın yanına yatmak gelmişti ama bu doğru birşey miydi ? Fakat Ouma ağlıyordu bu onu iyi hissettirecekse yapmalıydı. Yorganı kaldırdı ve yatağın içine girdi ve Ouma'ya sarıldı. Ouma yavaşça sakinleşiyordu, Saihara buna sevindi ve uykuya daldı.
