進撃の巨人(トロスト )

261 26 8
                                    

Tüm gücünü topladı tekrardan.
Gelen yağmur damlalarının yere ilişmesini izliyordu . Birazdan küçük damlalar , sağanağa bırakacaktı kendini... Kapşonunu öne çekti kız. Yağmurlu havada titan öldürmek kolay olmayacaktı. Gülümsedi... Bir tanesi yanına yaklaşıyordu . Hızlanıp hayatındaki ilk titanını kesmeye hazırlandı.

Adımlarını öne alarak çatıdan atladı, halatı deve sapladıktan sonra etrafinda daireler çizdi. En sonunda bir kılıcını çıkarıp boynuna geçirdi.

Yere düşmemek için ilk bulduğu evin çatısına atladı.
Öldürdüğü ilk titanın gururuyla tekrar havalanırken , daha bir o kadar titanın kapıdan içeri girdiğini görmesiyle , hayal kırıklığına uğradı.
Demek dış dünya boş sayılmazdı.
Ne var ki bu kadar titanı kısa sürede bitirmek , mümkün görünmüyordu.
Tabi Mikasa hariç , diğerlerinin de hareket ettiği sürece.

İçlerinden bir tek Mikasa ile genç kız titanları öldürmek üzere havalanmış , diğerleri ise korkulu bekleyişlerini sürdürüyorlardı.

Gelen iki titanı da hallettikten sonra yerde bekleyen askerleri alıp , yukarı çıkardı.

" Bu iş uzun sürecek." Dedi içinden.
O sırada Mikasa birkaç titanı yere sermişti.

Artık savaşmayan , cesaretsiz askerlerin yüzüne bile bakmıyordu. Empati kurması daha da zorlaşmıştı.
Evet , belki de bir kabusun içindeydiler fakat hiç birşey yapmadan beklerseler , acılı ölümleri onlara bir davetiye yollayacaktı.

Devlerden kaçmak zordu, ama savaşmak daha da zordu.

Kırılmış cesaretleri toplamak kolay olmayacaktı.

Yalnız başına öldürdüğü titan sayısı onu geçerken , takım arkadaşlarının yerine daha fazla öldürdüğünü anladı.

Ortalıkta kimse görünmüyordu, endişelenmeye başlamıştı genç kız.
Sırasıyla evlere bakınırken birini fark etti aniden. Bu , jean olmalıydı.

"Kahretsin! Ne yapıyor bu çocuk ?!"
Dedi kız , o sırada iki titan eve doğru geliyordu.

" Devlerin onu fark etmeyeceğini mi sanıyor bu ?!"

Dedi sinirle. Yönünü iki titana doğru çevirmişti.

Evin yakınlarına geldiğinde , ona bakan iki devi yere indirdi.

Jean ise hala korkutucu bir halde yerdeydi.

" Aptallık etme Jean !"
" Her seferinde seni kurtaramam ya ?"

Açık kalmış pencereden içeriye girerek baktı.

İyi görünmüyordu.

" Hey , "

" Anlıyorum sanırım ."

𝐄𝐫𝐞𝐧 𝐉𝐞𝐚𝐠𝐞𝐫 » 𝐅𝐫𝐞𝐞𝐝𝐨𝐦 𝐀𝐰𝐚𝐢𝐭𝐬 •Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin