エモーション

161 12 3
                                    

" Bir , iki , üç ..."
Sarı ışık patladı.

Dudaklarını zar zor oynattı.
Geriye doğru düşerken , çelik halat onu ayağından yakaladı.
" Akira !"
Tiz , Sasha' nın sesi...

Son anda yakalamıştı kızı, yoksa hazin sonu kaçınılmaz ölümü olacaktı.

Bir kez daha arkadaşlarına borçlanmıştı.

" Bugün ölmeyeceksin ."

" Kendine gel ! "

Genç kız onu halatla yukarı çekerek surların üzerine oturmasını sağladı , çok geçmeden kucağına aldı.

" Bacağın iyi değil."

" Üzgünüm başka seçenek yoktu."

Düşmemesi için son anda Sasha , çelik halatın kızın bacağına saplamış , böylece kurtarabilmişti.

" Sorun değil Sasha..." Kısık sesle dile getirdi.

" Ama ..."
" Eren - "

" O iyi mi ?"

En son patlamadan önce görmüştü onu. Belki şimdi burada değildi ve kaçırılmıştı?

Zar zor nefes alıp verdi.
Beyaz sargı bezi , kırmızıya dönerken , Sasha biraz daha bez vermeleri için bağırdı.

Yumuşak bezi , bacağını sararken ,  bir yandan gözleri , merak ettiği çocuk için yanıp tutuşuyordu.

Yattığı yerden hafifçe inledi.

" Eh iyi misin?"

" Boşver!"

Yavaşça doğruldu. Kızı ittirerek ekipmanlarını giydi.

" O "

" Nereye gitti?"

Mikasayla konuşuyordu.

" Bilmiyorum ama peşlerinden gideceğim ve -"

" Sen dinlenmelisin !"

Sert koyu bakışları , kızı hedef alırken hızlıca uzaklaştı.

" Ben..."
İçinde biriken o tuhaf yumru... Ağlamadan hemen önce gelen o garip his... Her yerini kaplarken kendini zor tutuyordu. Kan , yine akıyordu . Bacağından , ellerinden , ağzından , kolundan ve tüm vücudundan akmıştı kan...

" Ben - "

Kendini tutmadı.

" Her zaman , "

Arkada kalmış , arkadaşlarını kurtarmak için canını vermeyi , bir an bile düşünmemişti.

" Zayıf biriydim."

Yumruğu serbest bıraktı ...
İçinde boşalan tüm duyguları bıraktı...
Hepsi , şimdi birer özgürce uçan kuşlar , kilitleri açılan hapishaneler gibiydi...

𝐄𝐫𝐞𝐧 𝐉𝐞𝐚𝐠𝐞𝐫 » 𝐅𝐫𝐞𝐞𝐝𝐨𝐦 𝐀𝐰𝐚𝐢𝐭𝐬 •Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin