Yeni Mi Aile?

5.Bölüm🦋

Ben geldiiiim!
Nasılsınız?
Merak ediyor musunuz yeni komşular kim?
Ee hadi gelin görelim..

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

Akşam bol sohbetli geçmişti ve ne zaman uyuduğumu hatırlamıyorum ya da beni yatağıma kimin getirdiğini.
Uyanalı 5 dakika falan oldu ama içimden hiiç kalkmak gelmiyor yaa.

Odamın kapısının sessizce açılmasıyla kafamı oraya çevirdim. 
"Aden'im, günaydın çiçeğim."
Yaa bugün babam uyandırmak istemiş,

"Günaydın babacım."

Yattığım yerde doğrulunca yanıma oturup saçlarımı toplamaya başladı.
"Hadi gel aşağıya inelim annen bahçeye çok güzel bir masa hazırladı 
Senin için kuymak da yaptı."

Hemen kalktım
"Ne kuymak mı, Arsen bitirmeden yetişmeliyimm"

Koşarak banyoya girip ihtiyaçlarımı giderdim, çıktığım  gibi babamı elinden tutup kapıya sürükledim.
Şimdi üstümü değiştirerek vakit kaybedemezdim.
"Hadi baba çabuk ol, hepsi bitecek bize kalmayacak sonra.."

Gülerek bir anda kucağına aldı ve aşağıya indi bahçeye girdiğimizde
"Çekilin ulan kızımın kuymağından"

Beni hemen yan sandalyesine oturtup yerine geçti.
Hoş sohbetli ve kuymaklı kahvaltımızın sonlarına doğru Arsen'in
"Oha amaa.."
dediği ile ona baktık ama o direk karşıya bakıyordu.

Hepimiz aynı anda oraya dönünce büyük bir şok yaşadık.
Hay bin kuymak
Bu da nesii,
Yeni komşularımız bunlar mıı

Pusat abim ayağa kalkıp " Ne işi var lan bunların burda"

Eveet yeni komşularımız benim biyolojiklermiş ya.
Tam hepsi sinirle ayağa kalkmıştı ki dank eden gerçekle hemen konuştum.
"Bir dakikaa! Bakıın, iyi yanından düşünelim 2 gün onlarda kalmak gibi bir zorunluluğum var ve evlerin yan yana olması en çok bizim içimize yarar orda yatarım ama burda olurum. Yaw yine çok zekiyim ya.."

Hepsi dikkatle dinleyip mantıklı bulmuş olacaklar ki yerlerine geçtiler
"Ee hadi şu muhteşem zekâmı övmeyecek misiniz?"

Abimler gülmemek için başka başka yerlere bakarken hiç fark etmedim zateen,
"Tabiki muhteşem olur kızım, bana çekmişsin ne de olsa."
Aha baba gibi baba bee

Sırıtarak yanağını öptüğüm de karşı evin bahçesinde ki Barlas Beyle göz göze geldim.
Lan baya üzgün bakıyor, hızla gözlerimi çekip etrafta dolaştırdım.

Üzgün insan görmeye dayanamam.
Hay vicdanıma yaa

Barlas beyin seslenmesiyle ona döndüm
"Biraz konuşabilir miyiz Aden?"

Önce babama baktım, başını sallamasıyla  ayağa kalkıp yan eve geçtim.
Bahçede ki oturma grubunda tekli olana oturup onları dinlemeye başladım.

"O gün mahkeme de söylediklerin de haklıydın. Ne kadar senin öz ailen olsakta 17 yıl boyunca onlarla birlikteydin ve görüyorum ki kızımıza çok iyi bakmışlar. Bu yüzden seni onlardan ayırmak istemiyoruz. Biz anladık Aden, sen onları çok seviyor ve ayrılmak istemiyorsun eğer sana bunu zorla yaptırırsak bizden nefret edeceksin bunu da görüyoruz. Bu yüzden, senin için bu eve taşındık.
Hem sevdiklerinden ayrı kalamamış olursun hem de biz seni görebilmiş oluruz.
Senden tek isteğim bizi tanımaya çalışman."